bosverdriet

Mijn lieve meisje,

Ik loop voor de eerste keer terug over het bospad waar we zo vaak samen wandelden. Je moest er elke bloem en elke paddenstoel fotograferen. Elke vogel die floot, wist je te benoemen en je was dolgelukkig wanneer er een icarusblauwtje of een oranjetipje voorbijvlogen. Het bos is vandaag verlaten. Geen enkele wandelaar kruiste tot hiertoe mijn pad. Naast mij zie ik tussen de bomen jouw geliefde Villa Rozerood, ik sta stil en glimlach met een knoop in mijn hart. Voor ik verder ga, zoek ik een plekje voor jouw kleine vlindersteen en laat hem achter zodat het bos je niet vergeet. In de verte hoor ik een nachtegaal, dat kleine bruine vogeltje fluit zijn lied speciaal voor jou.

Mijn lieve meisje, vandaag loop ik alleen, maar jij reist mee in mijn hart.

Ik hou van jou, voor altijd

5 gedachten over “bosverdriet”

  1. Zoveel mooie herinneringen die vreugde en verdriet brengen maar die je toch niet wil missen. Elselien zal altijd in je hart en bij heel veel mensen verder leven 🦋

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *