Maandelijks archief: juli 2015

ziekenhuis

de laatste…

9 reacties

De laatste dag.  De laatste nacht.  Het laatste bezoek.  Nu zit het er echt op.  Hiernet hebben ze nog eens een laatste bloedonderzoek gedaan, maar we gaan er van uit dat alles in orde zal zijn.  Alle kaartjes zijn van de muur (het waren er nu al 230), de kasten zijn leeg, de auto weer vol en de muren kaal.  We zijn er klaar voor.  In de speelzaal hadden ze deze namiddag zelfs een afscheidsfeestje georganiseerd voor de dochter.  Drie maanden in het ziekenhuis vonden ze een feestje waard.  Ze is ook verwend geweest door de juffen van de speelzaal.  Deze middag kreeg ze van hen een hamburger en frietjes van de Quick cadeau.  Haar gezicht straalde toen ze met die zak binnen kwamen.  Ze heeft er van genoten.

IMG_0021

Morgen overlopen we nog eens de medicatie zodat we zeker goed weten wat we wanneer moeten geven.  Het is immers een hele boterham die ze moet krijgen en daar mogen we geen fouten mee maken.

De laatste dag, de laatste nacht, de laatste …

post, vakantie

de laatste loodjes

7 reacties

Elselien is zenuwachtig.  Ze telt af en droomt al over al wat ze gaat doen de komende dagen.  En wij, wij dromen mee…

Vandaag werden wel eerst nog de nieuwe spalken aangepast.  Morgen in de voormiddag gaan ze bij v!go die spalken nog afwerken en morgen namiddag worden ze dan bij Elselien afgeleverd.  Als dit geen snelle service is, weet ik het ook niet.  Ook de  matras zal er morgen zijn.  Peter mag dan alles morgen meenemen naar huis.  Nogal een geluk dat we zo een grote auto hebben.  Ik denk dat hij wel vol zal zitten.  Ook de rest van de voeding zal er morgen zijn, de medicatie is in orde, het verzorgingsmateriaal staat klaar en alle toestellen zijn voorzien van opladers en toebehoren.  Deze keer moet ik de puzzel niet maken om alles in de koffer te krijgen.

Elselien is trouwens beroemd aan het worden.  Het verhaal van haar kaartjes is de ronde aan het doen.  Het is zelfs al verschenen op de facebookbladzijde van het UZ met een foto bij.  Ik ben benieuwd of haar verzameling nog wat zal aangevuld worden.

medicatie, post

alchemie

5 reacties

De boodschappenlijst voor Peter morgen:  hydrochlorothiazide, spironolactone, litican, forlax, gabapentine, lioresal, rivotril, omeprazole, dridase, …  Het klinkt geheimzinnig en als je de verpleging er mee bezig ziet, lijkt het wel alchemie.  Al die moeilijke woorden zijn eigenlijk gewoon namen van medicijnen.  Wanneer je ze dan kan bewonderen wanneer ze klaar zijn om aan Elselien te geven, zien ze er nog eens ongelooflijk vreemd uit.  Knalblauw, fluogroen,  zonnebloemgeel, …  De ene spuit ziet er al vervaarlijker uit dan de andere.  Als je dan weet dat drie maanden geleden onze dochter geen enkele medicatie meer nodig had, is ze er niet op vooruit gegaan.   De bijwerkingen zijn ook vaak niet min, nog een geluk dat ze tenminste wel werken en doen wat ze moeten doen.

IMG_0019

En nu spreken de beelden voor zich.  We hebben de 200 gehaald!

IMG_0020

 

 

 

 

medicatie, post

gedrogeerd

2 reacties

Elselien is ontzettend slaperig.  Bij momenten lijkt ze wel gedrogeerd.  Als je haar iets vraagt, moet je er op letten dat je haar aandacht hebt en zelfs dan komt haar reactie vertraagd.  Ze valt in slaap tijdens haar favoriete Tv-programma’s, zelfs midden op de dag.  Soms spreekt ze met een dikke tong en gisteren zag ze mij op een bepaald moment dubbel.  Dit was genoeg om weer even de alarmbellen te laten afgaan bij een paar dokters.  Eerst kwam de neuroloog op bezoek en nadien zagen we eindelijk ook de uroloog nog eens.  Ze zijn tot de vaststelling gekomen dat haar vreemde gedrag waarschijnlijk door de medicatie voor de blaas komt.  In normale (daar gaan we weer!) gevallen geeft dit als bij werking een verhoogde bloeddruk, zenuwachtig gedrag, minder slaap, roodheid, maar zoals te verwachten is, vertoont de dochter de tegenovergestelde symptomen, bijwerkingen die je “normaal gezien” enkel bij volwassenen ziet.  Het medicijn is dus voorlopig gestopt en nu is het afwachten of ze weer een beetje normaler zal beginnen doen.

De bloedkweken zijn trouwens nog steeds allemaal negatief, de zee komt dus weer een stukje dichterbij.

En de kaartjes?  Die blijven komen.  Ze zit al aan een net geen 200 kaartjes.  Dokter De Neyer heeft beloofd dat het er zeker 200 zullen worden.  Hij ging eens een paar mensen aanspreken.  Ik ben benieuwd en Elselien vind het heel spannend.  Ze vindt het super dat er zoveel omhoog hangen en vooral ook de reacties van iedereen die op haar kamer komt, zijn fijn.  De kaartjes zorgen er voor dat mensen langer binnen blijven om eens een babbeltje te doen en dat laat de dag steeds een beetje korter lijken.

bezoek, vrienden

gelijke zielen

Een reactie plaatsen

Vandaag kregen de dochter bezoek van een vriendinnetje.  Het was niet zomaar een vriendinnetje maar eentje dat zelf ook heel wat heeft mee gemaakt.  Ze heeft zelf een enorme weg afgelegd na ernstig hersenletsel en als je ziet wat zij nu kan, is dit toch wel hoopgevend.  Haar mama vertelde dat ze ook naar Gent is geweest om te revalideren en dit stelde Elselien duidelijk wat meer gerust.  Ze heeft de mogelijkheden van haar vriendinnetje de voorbije drie en een half jaar ook enorm zien toenemen.  Ook dit is een enorme motivatie voor haar om er toch maar voor te gaan.   Terwijl de twee dames konden bijpraten (en de mama’s hadden weggestuurd) konden ook die twee mama’s eens babbelen.  Het doet altijd deugd om eens met iemand te praten die na een half woord snapt wat je bedoelt omdat ze gewoonweg in hetzelfde schuitje hebben gezeten en eigenlijk nog steeds zitten.

Later op de middag kwam ook de echtgenoot nog af met de grote broer en de grootste zus.  De kleine grote zus had zelfs een zelfgebakken taart meegegeven.  Dank je wel Annelies, we hebben er van genoten en Elselien vond ze zelfs zo lekker dat ze er twee stukjes heeft van gegeten!

medicatie

11 weekends

2 reacties

Weer maar eens weekend, het 11de op rij al dat we in het ziekenhuis doorbrengen.  Onze dappere meid heeft in die elf weken een hele verandering ondergaan.  Van een klein hoopje mens dat helemaal afhankelijk was van machines is ze geëvolueerd naar een flinke jongedame die voortdurend aan het oefenen is met een voet bewegen, in de rolstoel zitten, draaien in bed, zichzelf zo veel mogelijk wassen.  Allemaal dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn, maar voor haar een enorme inspanning vragen.  Ook haar lichaam doet het nog helemaal niet zoals zij en wij graag zouden hebben.  Daarom krijgt ze ook een negental medicijnen.  Al het oefenen en die cocktail zorgen er voor dat ze heel moe is.  Gisteren lag ze bijna de hele dag te slapen en ook vandaag is ze om half zes al in slaap gevallen.  Het lijkt wel alsof ze wil zeggen:  help, ik heb nood aan vakantie.  Hopelijk kan ze vanaf vrijdag ook echt van die vakantie genieten.  Morgen of ten laatste maandag zullen we weten of de vanco zijn werk goed heeft gedaan.  Voor Elselien is dit ontzettend spannend en dit zorgt er dan ook mee voor dat ze niet kan ontspannen.

Gelukkig is zus Annelies terug van Zweden met de meest maffe verhalen.  Zij kon er voor zorgen dat er op het snoetje van de kleine zus toch weer een glimlach verscheen.  Thuis zullen ze het ook geweten hebben dat ze terug is.  Het is daar gedaan met de rust.  Annelies kijkt er trouwens ook enorm naar uit om nog eens met Elselien op één kamer te slapen.  Het zal de grote test zijn voor thuis, want daar liggen ze ook samen.  Ik ben benieuwd…

bezoek

alles in orde?

6 reacties

Het is hier druk.  We zien hier heel wat mensen passeren de laatste dagen.   De dokters komen allemaal nog eens langs.  Ze willen met eigen ogen zien hoe het momenteel met de dochter gaat voor ze hun fiat geven om volgende week te kunnen vertrekken.  Z werd er nog met de uroloog overlegd, de neuroloog kwam nog wat medicatie aanpassen, de gastro-enteroloog controleerde hoe het met de voeding zat, de hematologen wilden samen met de zaalarts weten hoe het zat met het bloedbeeld van ons spook en ook de orthopedist is haar komen goedkeuren.  Daarnaast zagen we ook de sociaal verpleegkundige.  Voor haar hadden we plots ook heel veel werk.  De voeding en de sondes moeten in orde zijn tegen volgende week vrijdag, ze mag weer eens vervoer regelen en ze heeft gezorgd dat er revalidatie mogelijk is voor Elselien.  Na onze vakantie mag ze de overstap maken naar het UZ Gent om te gaan revalideren.  De eerste drie weken zal ze daar blijven slapen en dan wordt het ambulante revalidatie.  Het zal een grote stap zijn.  Ook Peter is het één en het ander aan het regelen.  Er moet een bed komen en een tillift is ook nodig.  Voor we dit echter binnen krijgen, moet hij de woonkamer nog wat leger krijgen.  Anders kan Elselien niet meer binnen met haar rolwagen.

Deze namiddag kregen we ook nog fijn bezoek.  Een toffe babbel later kwam ook Peter toe en die heeft nog eens voor uitbreiding op de muur gezorgd.  Hij had nog eens 40 kaartjes mee.  De muur begint er indrukwekkend uit te zien.

poortkatheter, post

Laatste Vanco

2 reacties

Hoera, de kuur zit er op.  Vandaag om 12 uur is de laatste antibiotica ook gestopt.  De vanco zit er in.  Nu is het duimen dat hij zijn werk grondig heeft gedaan.  Morgen wordt er een grote bloedafname gepland en dan op vrijdag en zaterdag nog eens een controlekweek.  Begin volgende week zullen we dan hopelijk goed nieuws krijgen.  Het was trouwens net op tijd dat de poort weer bruikbaar was voor de TPN.  Het infuus in haar arm was weer maar eens gesneuveld.  Gelukkig moest ze nu niet meer herprikt worden.  Doordat ze ook geen extra vocht meer moet krijgen, is er maar één pomp meer in gebruik.  Dit wil zeggen dat ze weer een heel pak mobieler is geworden.    De pomp gaat weer in de rolstoel en de voeding kan aan de haak.

IMG_0017

Ondertussen stromen de kaartjes binnen.  De postbode zal wel eens in zijn haar gekrabd hebben toen hij alles in de bus moest krijgen.  De blik van Elselien spreekt echter wel boekdelen.  En de muur?  Die raakt steeds voller…

IMG_0018

bezoek

Nationale feestdag

2 reacties

IMG_0008

Weer een vrije dag.  Weer een dag die langzaam voortkabbelt.  Weer maar eens geen speelzaal en slechts één maal kiné.  Gelukkig had de echtgenoot dit voorzien en had hij voor een bezigheid gezorgd.  Al wie Elselien een beetje kent, weet dat ze zich uren kan bezighouden met legoblokjes.  Hij had dus een van de grootste dozen die hij kon vinden in de winkel mee gebracht.  Onze muis is dus bijna de hele dag bezig geweest met de kermis in elkaar te puzzelen.  Ze zit halverwege, aan een doos waar 16+ op staat en waar 1746 stukjes inzitten is wel heel wat werk.

In de namiddag zijn oma en opa nog eens op bezoek geweest.  Ze hadden voor Elselien nog ergens een bellenblaas opgeduikeld en toen kreeg ons spook een lumineus idee.  De bellenblaas voor de ventilator houden geeft een heel mooi effect.  Even later kwamen nonkel Erik en nonkel Wim ook nog toe en die konden zelfs mee genieten van een Samson en Gert kerstshow uit de oude doos.  Kwestie van reeds in de stemming te komen.

IMG_0014

De onbekende kaartjesweldoener is trouwens ontmaskerd!  We hadden het niet verwacht, maar het was in elk geval een fijne verrassing.

 

 

papieren, poortkatheter, post, vakantie

eentje minder en veel meer

5 reacties

Langzaam maar zeker gaat het hier vooruit.  De dochter krijgt nog steeds hopen medicatie, maar sinds deze avond is het er toch weer eentje minder.  De doxicycline is gestopt.   Dit was één van de antibiotica die ze kreeg om haar poort schoon te krijgen.   Momenteel houdt iedereen hier zijn vingers gekruist in de hoop dat alle vieze veesten uitgeroeid zijn.  Nog tot en met woensdag krijgt ze vanco en dan is het afwachten.  Nu moet iedereen nog uit de startblokken schieten om alles klaar te krijgen voor een vertrek naar villa Rozerood en … NAAR HUIS.  Aangezien elke dokter er van overtuigd is dat we al veel te lang in het ziekenhuis hebben gezeten en dat het risico op infecties in het ziekenhuis gewoon ook veel groter is dan thuis, zouden we na onze vakantie zelfs rechtstreeks naar huis mogen.  Dit houdt natuurlijk in dat er ook in Dendermonde het één en ander moet klaar gezet worden.  In onze woonkamer zullen we nog een bed moeten binnen krijgen, een tillift en een verzorgingstafel.  Hopelijk kan de rolstoel dan nog een beetje rondrijden, want ik vrees dat, ook al hebben we een heel grote woonkamer, het een beetje krap zal worden.  Het zal puzzelen worden, maar om Elselien eindelijk thuis te krijgen, willen we veel doen.  Ook de revalidatie moeten we nu echt regelen en alle papieren moeten nog eens overlopen worden om te zien of alles in orde is.  We hebben voldoende voorschriften nodig voor alle medicatie en de voeding zal ook nog verder thuis moeten geraken.

Ondertussen stromen de kaartjes voor de dochter binnen.  Ik denk dat de postbode na de oproep van een onbekende weldoener in de krant, niet meer weet wat hem overkomt.  Bijna 70 kaartjes hangen er nu aan de muur.  In elk geval is er eentje heel blij met al die aandacht.  Ze kijkt al uit naar de volgende lading!