Verjaardagsweekend

Zondagavond en de rust ten huize giraffenvlekjes keert weer.  Het was een druk maar ook prachtig weekend.

Vrijdag verjaarde kleine grote zus en vandaag was dan onze held aan de beurt.  Zaterdag vierden we onder een prachtig blauwe lucht en een stralende zon dus feest, een groot feest, want kleine grote zus was 18 geworden.  Of ze nu ook volwassen is, laten we in het midden, we houden het momenteel op meerderjarig.

Op het feest hadden we allemaal mensen uitgenodigd die een speciaal plekje hadden in Annelies’ hart.  De oma die steeds tijd had om te kleuren of te kleien en zo een lekkere wortelpuree kan maken, de opa die steeds klaar staat om taxichauffeur te spelen. De andere oma die uitstapjes maakte naar de shopping, de opa met wie scrabble werd gespeeld, de peternonkel en de metertante die haar in de watten leggen, de suikernonkel die er voor zorgde dat ze ook eens konden schaatsen op de kerstmarkt in Brussel, de suikertante bij wie ze zo vaak en graag op vakantie ging, de allerbeste vriendin bij wie ze haar gelijke vond qua zottigheid.  Vriendengezin met de zoon waarmee ze in bomen klom en echte jongensdingen deed, nog een vriendengezin met hun drie fantastische kinderen waar ze zo graag komt en zich helemaal thuis voelt, het gezin dat haar tijdens een vakantie opnam toen kleine zus weer heel ziek werd.  Ook het lief van zoon kwam tussen de studies door even mee feesten.  De taart werd gesmaakt, de barbecue zorgde voor fijne momenten en terwijl het langzaam donkerder werd, kwamen de gezelschapsspelletjes naar buiten en werd er bijgebabbeld.

Onze held van 15 heeft genoten, kleine grote zus van 18 genoot nog meer. En de echtgenoot en ikzelf… wij dromen van nog veel zo een feestjes.

Een pluim

Onze jongste dochter is gek op Ghost Rockers.  Dit is een serie van studio 100 die er best wel mag zijn.  De Ghost Rockers zijn zoals hun naam al laat vermoeden een muziekgroep van vijf jongeren.  Vorig jaar ondernamen we al eens een poging om een optreden van deze groep mee te pikken op het Ketnetfestival in Sint-Niklaas, maar de organisatie voor rolstoelers was zo abominabel dat onze prinses na een kwartier al bekaf en kierewiet was zodat we maar weer huiswaarts keerden.

Dit jaar trad dezelfde groep ook op in Aalst op Marktrock.  Ook K3 werd daar verwacht.  Ik twijfelde.  Na de moeilijkheden vorig jaar en de daaruitvloeiende teleurstelling voor onze held dacht ik toch liever twee keer na.  Bij de ticketverkoop stond echter dat er rolstoelplaatsen voorzien waren voor het podium.  We waagden het er dus op.

Het moet gezegd, als rasechte Dendermondenaar moet ik die Aalsterse organisatoren een enorme pluim geven.  Een vlotte doorgang naar de voorbehouden plaats, een ruim rolstoelvak vlak voor het podium.  Ik denk dat ettelijke gewone concertgangers stiekem jaloers waren op die goeie plek, ik (en de security) zag er toch een paar heimelijk over de omheining klauteren.  Er waren zelfs stoelen voorzien voor de begeleiders.  Ook aan een invalidentoilet was gedacht en  hiervoor moesten we eveneens niet door de massa.

Marktrock Aalst, jullie zien ons volgend jaar zeker terug.  Dank zij de puike voorzieningen kon onze dochter samen met het vriendinnetje rustig genieten van K3 en haar favoriete band Ghost Rockers.  Jullie verdienen een brede glimlach van onze held en een opgestoken duim.

Over wielen en schoenen

Hier ten huize giraffenvlekjes leven we met zes samen.  Dat wil zeggen dat er hier ook twaalf voeten in huis zijn.  Die twaalf voeten komen met elk één schoen natuurlijk niet toe.  Zeker niet als er hier een kleine grote zus rondloopt die haar schoenverslaving nog net in de hand kan houden.  Er zijn hier rubberlaarzen, sneeuwlaarzen, winterlaarzen en enkellaarzen, we hebben geklede sandalen en iets minder geklede exemplaren.  Op het schoenenrek vind je ook sportschoenen, loopschoenen, stapschoenen en zelfs crocs.  Er staan pumps en ballerina’s naast de pantoffels.

De jongste dochter heeft echter niet zo veel keuze.  Er is één paar schoenen en ze heeft twee stellen woodypantoffels.  Om toch buiten te kunnen heeft zij echter wielen.  Wielen onder een elektronische rolstoel, wielen onder een manuele rolstoel, wielen in verschillende maten onder de fietsbuggy, piepkleine wielen onder de statafel en wielen onder het staptoestel.

Alleen jammer dat die wieldingen niet ook op het schoenenrek passen.  Misschien moeten we toch maar een extra garage voorzien?

Dank je wel

Iets meer dan een jaar geleden kregen we de vraag van twee verschillende mensen of er voor de jongste dochter iets mocht gedaan worden.  In eerste instantie twijfelden we, maar uiteindelijk brachten we die twee mensen samen en gaven we ons fiat.

Er werd een spaghettifestijn georganiseerd, varkentjes werden van hun krablaagje ontdaan en wafels gingen vlot naar nieuwe lekkerbekken die zo mee steunden.  De centjes kwamen binnen.  Ook de klas van de kleine grote zus droeg zijn steentje bij door een sponsortocht te stappen en verschillende vrienden stortten ook een bijdrage.

We kwamen aan een mooi bedrag van een paar duizend euro.  We dachten goed na wat we er mee zouden doen.  De knoop hakten we een tweetal maanden geleden door en sinds een kleine week mag onze held zich nu de trotse eigenaar noemen van een nieuwe fietskarbuggy.

We ontdekken nu elke dag met de alleterreinbuggy nieuwe trage wegen, de dochter vindt hem zalig om in te relaxen en ikzelf kan er mee rijden met één hand.  Binnenkort hangen we hem achter de fiets en trekken we wat verder weg van huis.

Dank je wel allerliefste mensen.  Dank zij jullie is de wereld van onze prinses weer een beetje groter geworden.

Voorbij

Het was weer een fantastische week.  De voorbije dagen genoten we in Villa Rozerood van de rust die zoveel deugd deed.  We speelden spelletjes en zaten gewoon buiten.  We wandelden op de dijk en in het reservaat.  We maakten nieuwe vrienden en hadden fijne gesprekken.  We trokken naar Plopsaland en naar het Duinenmuseum.  En als klap op de vuurpijl kwam Ketnet ons nog verrassen met een megafeest op het strand.  We werden verwend met een barbecue en kregen bij het ontbijt spiegeleitjes.  Onze prinses leerde een paar circusactjes en wij deden even niets.

Kortom, we beleefden weer een prachtige vakantie.