afgesloten

Het zit er op.  Na nog een dag keihard werken, is het zover.  Ons oude huis waarin we lief en leed hebben gedeeld, is helemaal leeg en opgeruimd.  Om vijf uur werd er aangebeld en kwamen onze oude buren van twee huizen verder binnen.  Een uurtje later verlieten wij hun nieuwe huis.  Het voelde vreemd aan om uitgewuifd te worden uit ons oude huis.  Hopelijk maken ze er ook voor hen een thuis van en beleven ze even veel fijne momenten als wij.

20160831_170515

We verlaten ook een buurt waar we heel graag gewoond hebben.  We hadden buren uit de duizend die steeds voor ons klaar stonden.  We zullen hen missen.

Voor ons start een nieuw tijdperk.  Het zal wennen worden, ook voor onze kinderen.  Eentje begint morgen ook weer met de school.  Onze held gaat vrijdagnamiddag voor het eerst weer richting Kwatrecht.  De echtgenoot herbegint ook vrijdag na zijn vakantie naar Brussel te pendelen.  Onze twee oudsten krijgen nog even respijt. Die mogen nog wat verder genieten van de vakantie (en ondertussen nog wat dozen uitpakken…)

Nu zit het er echt op!

gedaan

20160827_160146

De vakantie zit er op.  We zijn terug thuis na een fantastische week met schitterend weer.  Zondagavond mochten we nog genieten van een optreden van Chaz, een covergroepje dat eurosongliedjes zingt.  Voor de dochters was het zelfs dubbel genieten toen ze ontdekten dat één van de zangers mee doet met ghost rockers en dat de zangeres één van de prinsessen van Prinsessia bleek te zijn.  Vooral de jongste spruit glunderde de hele avond.  Niet iedereen kan zeggen dat er op zijn verjaardagsfeest een groepje komt optreden.

20160828_201513

Jammer genoeg werden we maandag weer met onze beide voeten op de grond gezet.  De urine-sonde van onze held weigerde alle dienst.  Er kwam niets uit, maar we konden ze ook niet spoelen.  We voelden de bui al hangen en na heel wat over en weer getelefoneer, reed de zoon (aangezien mijn rug geen zin heeft in zitten, liggen of wat dan ook…) een heel verdrietige zus en mijzelf naar het uz.  Een nieuwe sonde, een blaasspoeling en een paar goede adviezen later konden we weer naar De Panne.

De zoon en onze held zijn daar gebleven, de rest van het gezin vertrok na het avondeten naar huis.  We namen eerst een kijkje in het eigen nieuwe huis en verbaasden ons over wat de aannemer op die vijf dagen reeds had gedaan.  Nadien was het richting ons oude huis om nog wat materiaal op te halen zodat de internet- en tv-aansluiting vandaag vlot zouden verlopen.  Rond tien uur waren we thuis en daar stond een blije grote zus ons al op te wachten.  De twee grote zussen hadden elkaar dan ook heel wat te vertellen toen ze in bed lagen.  Gelukkig was een klopje op de muur genoeg om ze wat stiller te doen praten…

Al heel vroeg deze ochtend waren we aan het opruimen in het oude huis.  Nog even en we trekken daar de deur voor een laatste maal dicht.  Morgen nog goed doorwerken en het zit er op.

20160830_133402

We kregen ook goed nieuws.  De lieve meter van onze held is heel langzaam aan er weer boven op aan het komen.  Het herstel zal lang zijn, maar net zoals onze dochter is ook zij een straffe madam.  Dank je wel voor alle kaarsjes en duimen!

nog een feestje

20160827_132136Onze jongste dochter heeft hier al fantastische momenten beleefd.  Gisteren werd onze held 14 jaar en dit verdiende een feestje.  Voor dat feestje hebben ze hier echt alles uit de kast gehaald.  We zorgden zelf voor taart met aardbeien, haar stoel was versierd en ook de cadeautjes lagen klaar.  Het grootste cadeau was echter voor vandaag.  We mochten met ons allen naar Plopsaland en gaan eten in het Prinsessiakasteel.  Nadien kon ze ook nog naar de show van die vijf maffe prinsessen gaan kijken.  Het mag gezegd, de ontvangst was hartelijk, het eten echt lekker en de show was genieten.  Onze eigen prinses is zelfs op twee attracties geweest en straalde.

20160828_131006

Het feest is echter nog niet gedaan.  Vanavond komt hier nog een  een groepje optreden en toen ze hoorde wie daar in zat, werd ze helemaal dolenthousiast.  Ze kijkt er echt naar uit.

20160828_125541

 

feestje

De jongste grote zus is verjaard.  Vandaag werd ze al zeventien jaar.  Nu is een verjaardag vieren op die leeftijd altijd nog leuk, maar als je het in Villa Rozerood kan doen, wordt het helemaal bijzonder.  Grote broer die hier jobstudent is, had de eettafel al heel mooi versierd met knutselwerkjes uit zusliefs kleutertijd.

20160825_132426Bij het middagmaal werd er een pracht van een chocoladetaart binnen gebracht terwijl alle gezinnen happy birthday zongen.  Onze knappe dochter glunderde.

20160825_163219

Deze namiddag konden we genieten van een sessie djembe, gegeven door ArtMuze.  Groot of klein, ziek of gezond, jong of minder jong, iedereen kon mee doen.  We maakten muziek en plezier.

20160825_151549

Kleine grote zus trok nadien nog naar zee met broer, liefje van broer en vriend.  Ze waren net op tijd terug om mee aan te schuiven aan de barbecue.

Jammer genoeg kreeg deze dag ook een donker randje mee.  We kregen bezoek van oma en opa en een tante die niet zo een fijn nieuws hadden.  De lieve meter van onze held is momenteel heel erg ziek.  We weten niet of ze het zal halen.  We kunnen enkel hopen dat ook bij haar die piepkleine kans op overleven voldoende zal zijn.  Het doet ons weer stil staan bij hoeveel geluk wij gehad hebben en wens ook haar dat geluk toe.

traantjes

In De Panne hebben ze verschillende soorten strandrolstoelen.  Die kan je als persoon met een beperking gratis ontlenen, alleen staat er in alle folders dat je in het hoogseizoen best even belt om er eentje te reserveren.  Omdat de jongste dochter al bijna twee jaar niet meer op het strand geweest is, leek het ons fijn om dit deze ochtend als het nog niet te warm was eens te proberen.  Sarah van Villa Rozerood belde gisteren en alles was in orde.  Om tien uur konden we de rolstoel gaan halen.  Onze held keek er naar uit, een echte strandwandeling.   De teleurstelling was echter groot.  We troffen aan de redderspost een ontzettend onvriendelijke man die ons nogal bot mee deelde dat die dingen pas vanaf half 11 konden ontleend worden.  Dat reserveren was trouwens ook grote onzin.  Dit kon niet volgens hem.  De traantjes bij de jongste zaten heel hoog.  Zij kon niet eerst nog minstens een half uur wachten, dan gaan wandelen en dan nog eens terug naar de villa.

Sarah gaat een kwade mail sturen.  Dit is geen manier van werken.  Het is niet omdat je een persoon met een beperking bent dat er zo met je voeten kan gespeeld worden.  Net voor deze personen zijn afspraken en duidelijkheid zo belangrijk.  Op dit moment overheerst vooral de teleurstelling en de pijn om te zien dat je al zo beperkte kind weer niet kan doen wat het wil enkel en alleen door het onkundig zijn van anderen.

 

zomer

 

20160822_205422We genieten in het kwadraat.  Na alle huisperikelen konden we maandag vertrekken naar ons geliefde Villa Rozerood.  We werden er weer met open armen ontvangen.  Ook het weer helpt een handje om ons een echt vakantiegevoel te geven.  De zon schijnt volop, maar dank zij het bos dat aan de tuin grenst, is het zalig om buiten te zitten.

20160823_171035

Onze held geniet van alle aandacht, kleine grote zus amuseert zich ongelooflijk, de echtgenoot vindt de rust zalig en ikzelf ben gewoon blij dat we hier zijn.  De zoon loopt hier trouwens ook rond als jobstudent.

20160823_191308

Een hele week rust.  Een hele week energie op doen.  Een hele week…

20160822_205159

 

verhuisd

20160818_143124We zijn verhuisd.  Sinds donderdag slapen we in onze tussenwoonst.  Van ons oude huis waar we zeventien jaar in gewoond hebben, trokken we de deur dicht.  In Buggenhout proberen we het nu een beetje in te richten zodat ook dit huis voor zes maanden een thuis kan worden.  De verhuis zelf is vrij vlot verlopen.  Dankzij de vele helpende handen was donderdagmiddag vrijwel alles verhuisd en konden we starten met het terug in elkaar puzzelen van kasten en bedden.  Enkel de jongste dochter moest het een nachtje met de zetel doen.  Aangezien zij een elektrisch hoog-laagbed heeft, mogen we dat in verband met de garantie niet zelf uit elkaar halen.  AKS zou het bed dus vrijdag om acht uur ’s morgens komen plaatsen.  Let op het woordje zou, want aangezien bij ons nooit iets vanzelf gaat, liep het ook deze keer fout.  Om 10 uur heb ik de firma gebeld met de vraag wanneer ze kwamen.  Toen bleek dat ze ons eerst niet terug vonden, even later kwam de uitleg dat de chauffeur ziek was en dat ze … dinsdag… het bed kwamen plaatsen.  Het kostte me nogal wat geduld en overredingskracht om ze duidelijk te maken dat het bed diezelfde dag er nog moest staan.  De dochter kon toch niet in de zetel blijven liggen!  De telefoniste aan de andere kant van de lijn kwam met de oplossing.  Aangezien het bed nog in elkaar zat konden we er haar toch inleggen.  Dat een dertienjarige dan drie dagen in een garage zou moeten liggen, werd even totaal genegeerd.  Het slot van het verhaal is wel dat ze dat bed nog diezelfde dag zijn komen plaatsen.  Je vraagt je dan wel af waarom het weer zo moeilijk moest gaan.  De vrouw aan de telefoon bedankte me zelfs voor mijn geduld…  Ik steek mijn geduld en energie nochtans liever in andere zaken.

20160818_200337

Gelukkig is maandag de aannemer in het nieuwe huis begonnen.  De echtgenoot moest wel nog even de elektriciteit regelen, want ook hier liep niet alles van een leien dakje, maar het begin is er.

Nog één keer verhuizen we.  Nog één keer wordt alles ingepakt.  Nog één keer en dan… nooit meer!

drie huizen

Moeke, waar ligt…?  Dit zinnetje hoor ik de laatste weken en vooral dagen steeds vaker.  Het antwoord kan variëren maar heel vaak krijgen ze de reactie:  heb je het al ingepakt?  Ons huis of liever onze huizen staan ondertussen vol dozen.  Het is dus niet steeds eenvoudig om nog iets terug te vinden.  Heel wat is al verhuisd maar nog niet uitgepakt.  Een honderdtal dozen (vooral boeken en speelgoed) kan je terugvinden in Mespelare.  Nog meer dozen staan al in Buggenhout.  Het meest noodzakelijke staat nog in Dendermonde.  Jammer genoeg blijkt de term ‘meest noodzakelijk’ heel rekbaar te zijn…

Nog even en we kunnen één sleutel van onze sleutelbos halen.   Nog even…

slik

De voorbije week zijn we een paar keer op ziekenbezoek geweest.  Maandag trokken we richting Leuven om een vriendinnetje op te zoeken dat een scolioseoperatie onderging.  De dag van de ingreep kag onze held zelf in het ziekenhuis.  De hele dag door moest ik denken aan wat er gebeurde 14 maanden geleden.  De hele dag door hoopte ik zo hard dat alles goed ging.  Naarmate de dag vorderde werd ik steeds zenuwachtiger en banger.  De opluchting na het lezen van het berichtje van haar mama  was groot.  Elselien was heel enthousiast en blij dat zij nu eens op bezoek kon gaan in plaats van zelf in het ziekenhuis te liggen.  Ik had het echter even heel erg moeilijk.  Op het moment dat we aan de deur stonden, sprongen de tranen in mijn ogen.  Even dacht ik terug aan de onzekerheid waar we zelf ingezeten hadden, aan al die maanden in het ziekenhuis, aan alles wat telkens fout liep.  Na een paar keer slikken ging het gelukkig weer wat beter en konden we een andere fijne meid gaan blij maken.  Donderdag reden we dan naar de andere kant van het land want in Brugge lag de lieve meter van de dochter.  Ook haar leven heeft aan een zijden draadje gehangen, maar gelukkig gaat het nu weer de goede kant op.  Ook aan die ziekenhuisdeur moest ik weer eerst een paar keer slikken.  Net zoals maandag had ik het zo moeilijk.  Je denkt zelf dat je het allemaal een plaats hebt gegeven, maar op onverwachte momenten komt het verleden toch weer boven.  Het grijpt je plots bij de keel en doet je beseffen dat je toch wel ontzettend veel geluk hebt gehad.

 

kamer 28

Momenteel verblijven we in kamer 28.  Hier hebben we nog nooit gelegen, dus we kunnen genieten van een nieuw uitzicht.  Hopelijk moeten we er niet te lang blijven want deze voormiddag kwam de dokter langs met niet zo een fijn nieuws.  De dochter blijkt toch weer een stevige urineweginfectie te hebben.  Geluk bij een ongeluk waren ze al gestart met antibiotica.  Nu moeten we even afwachten.  Blijft onze held vannacht koortsvrij, dan kunnen we morgen huiswaarts.  Wordt ze toch zieker, spelen we hier verlengingen.

2016-08-05 17.54.25

Ook de chirurg kwam even langs.  De dikke teen is weer maar eens ontstoken.  Het advies is nu om te proberen de ontstekingen tegen te gaan met weer maar eens andere zalf.  Als dit blijft duren, zal er toch nog eens een operatie volgen aan haar teennagels, maar dat proberen we zo lang mogelijk te vermijden.

Het wisselen van de suprapubische sonde is gelukkig vlot verlopen.  Elselien kan weer twee maanden verder.

We kregen ook al weer de datum voor de volgende opname.  Als alles goed gaat, hoeft onze held pas begin oktober terug te komen op kids 2.  Hopelijk kunnen we de overige bezoekjes aan het ziekenhuis ook beperken zodat we tijd hebben om zelf op ziekenbezoek te gaan.  De vriendinnetjes doen het goed en ook de lieve meter van onze dochter is na het weghalen van een tumor in de pancreas heel langzaam aan het herstellen.  Elselien vindt het idee om nu zelf eens op bezoek te gaan wel bijzonder.  Meestal is zij het immers die in het ziekenbed ligt.