Vakantie… De voorbije jaren werd de zomervakantie telkens gekenmerkt door onverwachte tegenvallers. Elke keer opnieuw moest de dochter opgenomen worden in het ziekenhuis. De laatste grote vakantie viel zelfs helemaal in het water. Dit jaar hopen we op beter. We dromen van een zomer zonder ziekenhuisopnames en onverwachte onderzoeken. We dromen van een echte vakantie. Ons weekje Villa Rozerood is geboekt. Maar wat doen we met die andere acht weken? Veel mogelijkheden hebben we niet. Onze held is zo beperkt dat er niet veel leuke uitstapjes en verblijven mogelijk zijn. Plots kwamen de twee jongste dochters (die vier handen op één buik zijn) met het idee om te logeren in de Efteling. (of Disneyland volgens de jongste) Eén dagje Efteling is te lang voor Elselien en wanneer we ons bezoek kunnen spreiden en af en toe wat gaan rusten, zou het al veel haalbaarder zijn. Alleen jammer dat alles zo duur is. Meer dan 500 euro voor twee overnachtingen overstijgt toch wel het budget (laat staan voor 4 nachten!). Dochter nummer 2 wil nu mee sparen om het toch te kunnen doen. Speciaal voor haar speciale zus.
De zoon bewondert zijn dappere zus trouwens ook. Dat bleek wel uit een taak voor school. Ze moesten een voorwerp mee brengen dat hen deed denken aan iemand naar wie ze opkijken. De echtgenoot is speciaal terug naar Mespelare gereden om nog een korset terug uit de container te vissen. Daarin plantte de zoon dan een stekje om aan te tonen dat Elselien een overlever is.
De oudste dochter wil ook heel graag meer leren over de verzorging van haar kleine zus. Zo kunnen moeke en vake eens meer weg en kan zij bij Elselien blijven. Ze heeft ook al vaak geholpen nu de echtgenoot zo veel tijd in ons huis moet steken.
Eerlijk? Ik bewonder mijn kinderen alle vier. Stuk voor stuk zijn ze zo bijzonder. De echtgenoot en ik hebben het getroffen met onze schatten!