Na jaren proberen inschrijven en moeten afzeggen door ziekenhuisopnames is het eindelijk gelukt. Dochterlief is op kamp geweest. Ja, je leest het goed, op een echt kamp met monitoren, medekampgangers en een … verpleegster. De voorbereiding was niet mis, de verpleegster kwam twee maal langs en ook de vakantieverantwoordelijken kwamen langs, kwestie van te weten welk vlees ze in de kuip hadden, denk  ik. Het inpakken vroeg ook wel wat tijd en werk (8 grote bakken, 4 valiezen, 2 rolstoelen, een douchestoel en een infuusstaander). Een week op voorhand kregen we te horen dat ze nog op zoek waren naar een verpleegkundige of extra monitoren en dat moesten we maar één maal zeggen aan grote zus. Zo vertrokken op 3 augustus twee van onze dochters samen op kamp naar Blankenheim in Duitsland (als je toch op kamp gaat, kan je maar beter ver weg op kamp zijn) We lieten ze gaan met een klein hartje, maar vertrouwden er op dat het wel zou lukken.

Ze kwamen een week later weer thuis met honderden verhalen, een pak nieuwe vrienden en een lach tot achter hun oren en er werden afspraken gemaakt om volgend jaar weer samen op kamp te gaan. 

Voor onze held was dit een prachtig kamp, voor ons was het iets waar we niet meer op hadden durven hopen dat het ooit zou lukken. Dank je wel Kazou/Jomba dat jullie de stap durfden zetten om ze mee te nemen, het was niet evident, maar dank zij de inzet van verpleging en monitoren hebben jullie onze dochter laten groeien en op vakantie gaan zoals elke gewone tiener. Jullie verdienen stuk voor stuk een pluim.

Een glunderend gezicht van één van hun memorabelste patiëntjes, daar hebben de artsen het voor gedaan. En het is hen en ons gelukt. Stralend stond ze onder en op de Eifeltoren, met open mond bewonderde ze de Notre Dame, gefascineerd bekeek ze de piramide van het Louvre, kilometers lang wandelden we langs de Seine.

Vanavond, toen ze compleet uitgeteld in bed lag, vroeg ze wanneer we nog eens naar Parijs gingen. Op haar verlanglijstje staan nog Mont Martre, de Sacré Coeur, het Louvre en le Moulin Rouge.

Zij genoot en wij genoten er van om haar zo gelukkig te zien en daar doen we het voor.