Ze keek er zo hard naar uit. Eindelijk achttien worden. Ze droomde van een groot feest met vriendinnen en familie rondom haar. Een vies virus strooide echter roet in het eten. We maakten er dan zelf maar een klein feestje van. Gisteren werd ze al gevierd in het ziekenhuis met vlagjes, een kroon en taart. Vandaag zorgde kleine grote zus voor een overheerlijke taart, onze held werd overstelpt met cadeautjes en als klap op de vuurpijl kreeg ze nog een terrasbezoekje van twee van haar beste vriendinnen. Ze straalde bij alle kaartjes die ze mocht openen en voelde zich vandaag de koning te rijk. Zaterdag vieren we nog eens feest met onze kleine bubbel.
Achttien jaar al, onze kleinste spruit is haar kindertijd ontgroeid. Ook kleine prinsesjes worden groot. Weemoedig kijk ik terug op die voorbij gevlogen jaren. Kon ik maar even de tijd stop zetten om dit moment wat langer te kunnen vasthouden.