Maandelijks archief: mei 2019

neurofibromatose type 1

Leef

4 reacties

Leef, alsof het je laatste dag is
Leef, alsof de morgen niet bestaat
Leef, alsof het nooit echt af is
En leef, pak alles wat je kan en ga

Een gekende Nederlandse zanger had enkele maanden geleden met dit liedje een dikke hit te pakken.  Tientallen keren hoorde ik het liedje op de radio terwijl we richting ziekenhuis reden. Vaak zongen de dochter en ik luidkeels mee. 

Leef! Dit woord is op het lijf van onze held geschreven. Ze houdt van het leven en geniet tweehonderd procent van alle fijne momenten. Disneyland, Parijs, Villa Rozerood, uitstapjes, bezoek, naar school gaan, feestjes, ze straalt op deze momenten en voelt zich super met alle aandacht die ze dan krijgt. Het leven is voor haar tot hiertoe nochtans allerminst vriendelijk geweest, maar ondanks alle grote tegenslagen blijft ze er voor gaan.

Leef, alsof het je laatste dag is
Leef, alsof de morgen niet bestaat
Leef, alsof het nooit echt af is
En leef, pak alles wat je kan en ga

ziekenhuis

Feestdag

1 reactie

Een lange luie dag, de uren gleden langzaam voorbij. In kamer 33 was het stil. Op de televisie was enkel voetbal en dat is nu niet meteen ons favoriete programma. Ook dokters zagen we amper, 1 mei is het feest van de arbeid en daarom krijgt zowat iedereen een dagje vrij, geen speelzaal dus en geen uitstapjes.  Enkel een occasionele babbel met de verpleegster brak de dag.

Jammer genoeg had onze prinses in de namiddag plots koorts. Waar die vandaan komt, is nog een raadsel. Ze gedraagt zich niet ziek en heeft ook niet overdreven veel pijn, ze is alleen een beetje moe en loom. We kunnen alleen maar hopen dat morgen alles in orde is zodat we weer aan naar huis gaan kunnen denken.