Vandaag krijgt de dochter geen voeding. Geen vetten, geen suikers, geen eiwitten. Ze wordt op dieet gezet. Volgens de zaalarts is dit nodig om haar maag rust te gunnen. Ik had er mijn twijfels bij. Wanneer ze misselijk is, eet dochterlief niets en tpn komt bij mijn weten toch ook niet in de maag. Diezelfde arts wist me ook nog te vertellen dat er morgen weer met de oude voeding gestart wordt. Toen vroeg ik me af of deze (nieuwe) zaalarts wel wist waar ze mee bezig was. Even voordien had de gastro-enteroloog me namenlijk iets heel anders verteld. Morgen krijgt ze terug vetten, dat wel, maar deze keer worden de suikers geschrapt. Misschien moet de zaalarts wat beter luisteren wanneer haar iets verteld wordt…
Ik zit zelf ook met een nogal indrukwekkende hoest. De kinesist van de dochter stelde zelfs al lachend een bronchoscopie voor. De zaalarts echter… vond hem niet zo erg. Het zou wel overgaan volgens haar.
Veel vertrouwen heb ik niet in deze arts. Ik denk dat ik alles wat zij zegt, ga navragen en dubbel controleren!
Gelukkig was er ook een fijn tussendoortje. Kleine Kadee en zijn Supermama moesten nog eens op controle komen. De lange periode dat zij op de kinderafdeling verbleven, probeerde ik om het voor haar hier wat fijner te maken. Deze keer vond zij dat het omgekeerd ook wel eens mocht. Mijn voorraad emovoedsel is aangevuld en de laatste nieuwtjes zijn weer uitgewisseld.
Ook de zoon sprong nog even binnen. Ons gezin doet het met één auto en dan is het niet zo handig wanneer die voortdurend geparkeerd staat op de parking van het ziekenhuis. Met de nodige grappen en grollen is hij met de autosleutels vertrokken. Hopelijk mag hij snel terug komen om ons mee naar huis te nemen zodat onze vakantie ook kan beginnen.