Categorie archieven: feest

feest, verjaardag

Voor altijd

6 reacties

Mijn lieve meisje,

Vandaag is het jouw dag. De dag van het jaar waar iedereen die nog jong is zo hard naar toe leeft, de dag waarop je jarig bent. Vorig jaar vierden we nog heel hard jouw eenentwintigste verjaardag in Villa Rozerood. Je werd toen bedolven onder de pakjes en de lieve wensen en de kaarsjes op een enorme taart werden door jou enthousiast en glunderend uitgeblazen. We wisten niet dat het jouw laatste verjaardag was.

Vandaag vierden we geen verjaardag en toch was er een feest voor jou. Een feest met mensen die jou heel graag zien, een feest met taart en snoep. Een feest met heel veel kaarsjes. Vandaag was het jouw ‘voor-altijd-eenentwintig-feest’ 

Het samenzijn met zoveel mensen voelde vreemd en goed tegelijk. Er werd gespeeld en gelachen, gebabbeld en herinneringen opgehaald. Er werden toekomstplannen gemaakt en afspraken geregeld. Er werd geleefd zoal jij ook leefde, met volle goesting en veel genieten.

Mijn lieve schat, ik wou nog zoveel verjaardagen vieren met jou, ik had je zo graag nog eens wakker gezongen met verjaardagsliedjes. De vlagjes bleven dit jaar in doos zitten. Ach mijn meisje, je had er bij moeten zijn, maar de hoofdpersoon ontbrak. Je werd gemist, nog meer dan op andere dagen, maar je wordt ook nog steeds zo graag gezien, door mij, door vake, door je (schoon)zussen en (schoon)broers, de oma en opa, de tantes en nonkels, neefjes en nicht en je vele vele vrienden. 

Mijn lieve schat, waar je ook bent, dit blijft jouw dag, een dag die we niet vergeten, een dag om in te kaderen. Dikke kus voor mijn voor-altijd-eenentwintigjarige lieve schat.

familie, feest, Gemis

zestien

4 reacties

Mijn lieve meisje,

Zestien juli, achtentwintig jaar geleden werd ik op deze dag voor het eerst moeke van een prachtige oudste dochter.  Zestien juli, zeven maanden geleden moest ik jou, mijn prachtige jongste dochter voor altijd loslaten. 

De oudste dochter viert haar verjaardag in Spanje bij de abuela van het liefje. Ze geniet, ze beleeft, ze houdt van, ze straalt. En ik gun het haar zo. De voorbije achtentwintig jaar ging haar pad immers niet altijd over rozen. Maar ze staat er toch maar, die dappere oudste dochter van ons.

En toch was vandaag het gemis om de kleine zus weer groot en zaten de tranen soms hoog. Maar het roodborstje zat ook vandaag weer op het paaltje in de tuin, rond de vlinderstruik fladderden drie dagpauwogen en ik voelde jou dicht bij mij. Deze middag maakte ik ook een paar koesterstenen. Binnenkort laat ik ze met jouw groeten op reis vertrekken. Zo reis je hopenlijk verder de wereld rond. Een kleine steen met je giraf, een kleine steen speciaal voor jou.

Ik droom zoveel van jou. Ik mis jou,  Ik hou van jou.

familie, feest

kerstverdriet

6 reacties

Mijn lieve meisje,

plots was het Kerst. Het feest dat je zo graag vierde, het feest waar je gigantisch naar uitkeek. Jouw kerstcadeau voor je ‘Secret Santa’ stond al weken klaar, maar jij hebt het de dag voor je stierf nog gegeven. Ook jouw eigen cadeau heb je nog gekregen, de droogbloemen staan nu bij je urne. We hebben je moeten beloven om zeker samen te komen en te vieren. Ik kan je vertellen, lieve schat, we hebben gevierd. Met een lach, maar ook met tranen. Het gemis was enorm. De woonkamer leek te groot, jouw kamer te leeg, maar er werd verteld over jou. Je zat in onze harten en in ons hoofd. Jouw naam werd genoemd en jouw filmpjes en foto’s bekeken. En weer verbaasden we ons over de impact die je had op al wie je ontmoette.

Mijn lieve meisje,

Morgen vieren we jouw veel te korte leven en iedereen mag meevieren. Je hield van feestjes en knuffels. Je hield van muziek en warmte. Je hield van de mensen. Je hield van het leven.

Wie graag van op afstand wil meevieren, kan dat via ‘crematoriumsiesegem.livestream’ met de inlogcode TE271223

feest

Kerstwens

1 reactie

Honderden puzzelstukjes, elk uniek in vorm, vormen samen één grote puzzel. Soms ontbreekt er nog een stukje van de rand, er zijn stukjes met een hoekje af, een stukje verdwijnt tussen de plooien van je trui en plots vind je een stukje terug in de poezenmand of in het blokkenkasteel van je dochter.

Ik wens jullie deze Kerst allemaal een mooie puzzel toe die jullie zelf mogen samenstellen. Die puzzel zal misschien ook dit jaar stukjes missen, er zullen stukken kraken of scheuren en ook de pikzwarte stukken zullen niet ontbreken, maar je zal ook glanzende stukken tegenkomen, stukjes met glitters en stukjes waar muziek uit komt. Je zal stukjes vinden die je doen terugdenken aan lieve mensen die je ontmoette en stukken met blije herinneringen. Sommige stukken zullen jou een glimlach ontlokken en andere zorgen dan weer voor een bulderlach, maar weet dat al die stukken samen laten zien wie jij bent, want stuk voor stuk zijn jullie allemaal prachtige mensen die samen ook weer een prachtige puzzel vormen .

familie, feest

Moederdag

3 reacties

Moederdag in een ziekenhuiskamer is een beetje vieren met koffiekoeken en een gebakje. Het is je andere kinderen missen en weten dat jij ook gemist wordt. Het is om tien voor acht je telefoon horen rinkelen en je zoon zijn stem horen. Het is ook je eigen moeke niet kunnen opzoeken terwijl de tijd genadenloos weg tikt.

Deze moederdag is een moederdag waarop mijn hart weer een knauw krijgt wanneer ik zie dat mijn kind pijn heeft. Het is ineenkrimpen van machteloosheid, maar het is ook fier zijn op datzelfde kind dat toch weer probeert recht te krabbelen.

Het is een moederdag waarop ik glimlach om de berichtjes en foto’s van het thuisfront. Het is een dag van blij zijn met al die troost-en opbeurende berichtjes.

Het is een moederdag die ik niet wenste, maar toch kreeg, maar het is ook een moederdag waarop ik mijn vier schatten wil laten weten dat ik gelukkig ben dat ik hun moeke mag zijn en blij ben om wat een mooie mensen ze zijn geworden.

feest, thuis

Feest

6 reacties

2020 was een bewogen jaar. En toch is het een jaar om nooit te vergeten. Het was een jaar vol fijne en minder fijne verrassingen. Het jaar liet ons talloze warme mensen ontmoeten en vaak zagen we hoe mooi vrienden en familie het leven kunnen inkleuren ook al was de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten een pak beperkter geworden. 

We sloten 2020 af met een ziekenhuispassage, maar dank zij de ongelooflijke inzet van een heel team mogen we de overgang naar 2021 samen thuis vieren. 

2021 ligt voor ons met 365 witte bladzijden. We dromen voor iedereen dat die pagina’s vol raken met mooie verhalen en kleurrijke tekeningen, met belevenissen waar je weemoedig kan op terugblikken en foto’s van verrassende momenten.  We wensen iedereen een jaar waarin je kan relativeren en je voor elk probleem een oplossing vindt.  Maak er met zijn allen een onvergetelijk jaar en vooral, omhels het leven en geniet.

Antibiotica, feest

Kerstcadeautje

5 reacties

Onder de verlichte kerstboom liggen talloze pakjes en in het kerststalletje staan de os en de ezel broederlijk naast elkaar. De mooiste kleren zijn uit de kast gehaald, maar de aperitiefhapjes moeten nog even wachten. Aan tafel zit de huisarts te overleggen met de coördinerende arts van dochterlief.

Reeds van woensdagavond kreeg de urine een rood-oranje kleur en onze prinses voelde zich maar half en half. De dokter betrouwde het niet en besloot samen met de Brusselse dokter om toch maar antibiotica op te starten. Aan bed hangt nu pomp vier. De puzzel werd nog wat groter, maar wat zijn we blij dat we het zelf mogen en kunnen toedienen. 

Iets later dan voorzien start het kerstfeest. Een feestje om te omarmen met zijn vijven, een samen zijn om nooit te vergeten. Een Kerst van licht en hoop.

Wij wensen jullie allemaal een zalig en liefdevol kerstfeest.

feest, verjaardag

Hoera

7 reacties

Ze keek er zo hard naar uit. Eindelijk achttien worden. Ze droomde van een groot feest met vriendinnen en familie rondom haar.  Een vies virus strooide echter roet in het eten.  We maakten er dan zelf maar een klein feestje van. Gisteren werd ze al gevierd in het ziekenhuis met vlagjes, een kroon en taart. Vandaag zorgde kleine grote zus voor een overheerlijke taart, onze held werd overstelpt met cadeautjes en als klap op de vuurpijl kreeg ze nog een terrasbezoekje van twee van haar beste vriendinnen. Ze straalde bij alle kaartjes die ze mocht openen en voelde zich vandaag de koning te rijk. Zaterdag vieren we nog eens feest met onze kleine bubbel.

Achttien jaar al, onze kleinste spruit is haar kindertijd ontgroeid. Ook kleine prinsesjes worden groot. Weemoedig kijk ik terug op die voorbij gevlogen jaren. Kon ik maar even de tijd stop zetten om dit moment wat langer te kunnen vasthouden.

feest, ziekenhuis

Vasthouden

4 reacties

2019 zit er bijna op. Over een paar uur knallen de champagnekurken en wordt er gekust en gewenst. Ik voel me weemoedig en zou het liefst op de pauzeknop willen drukken. Ook al was het voorbije jaar heel heftig, toch zou ik het willen laten voortduren. Ik wil de mooie momenten van 2019 blijven vasthouden en herbeleven. Ik zou de tijd steeds opnieuw willen terugspoelen naar die vreemde maar mooie zomer, ik wil de onbezorgde week in het hoge noorden of onze avonturen in Parijs herbeleven, deliefdevolle dagen in Villa Rozerood zijn vasthouders. Maar jammer genoeg bestaat er geen pauzeknop voor het leven. Je kan enkel vooruit gaan zonder te weten wat op je afkomt. Voor ons wordt 2020 een jaar van omarmen, liefhebben en loslaten. Het zal een jaar worden van hoop en wanhoop. 2020 dient zich aan als een jaar waar we elkaar hard nodig zullen hebben.

En toch wens ik dat iedereen een mooi en warm 2020 te wachten staat. Geniet van elke dag die komt en wees blij met elke dag die geweest is. Wij gaan dat ook proberen en starten het nieuwe jaar met warme chocomelk met slagroom (dank je wel lieve kinesist!), kinderchampagne (toch een beetje feest dankzij een attente psychologe), chips en tiramisu. Smakelijk…

feest, vrienden

Kerstgeschenk

2 reacties

Een paar dagen geleden kreeg ik van een heel lieve vriendin de vraag of ik zin had om er even tussen uit te gaan. Zij wou de dag voor Kerst gerust bij dochterlief komen zodat ik met de echtgenoot een stapje in de wereld kon zetten. Zelf vond ze het maar een kleine moeite, maar voor ons was het een echt kerstgeschenk. Dank zij dat fantastische gebaar konden ook wij voor cadeautjes zorgen voor onze kinderen. 

De echtgenoot kwam extra vroeg naar Brussel, en na nog wat info uit te wisselen, vertrokken we met de tram richting binnenstad. Ik genoot van het samen zijn en hield mijn schat stevig vast. De geschenkjes hadden we al snel gevonden, ons middageten (voor het eerst in weken geen ziekenhuiseten) smaakte en de frisse buitenlucht deed deugd. Nu ben ik terug op kamer tien. Op de plateau met eten staat een stukje taart en alles oogt wat feestelijker. Thuis vieren ze met vijf, hier ‘vieren’ we met twee. Maar gelukkig zijn er een hoop lieve verpleegkundigen die ons allemaal een hart onder de riem komen steken.