Het is een tijdje stil geweest op de blog. Ten huize giraffenvlekjes gebeurde nochtans genoeg, maar…
Een aantal weken geleden mocht de jongste dochter verder herstellen in Villa Rozerood. Daar werd ik, jawel, ikzelf, plots ziek. De laatste twee dagen bracht ik door in de zetel. Zelf naar huis rijden was geen optie, maar gelukkig hebben we een zoon met een rijbewijs. Het verdict van de dokter kwam al snel. Ik had geen griep zoals de rest van de Belgische bevolking, neen, ik deed er meteen een schepje bovenop en ging meteen voor een longontsteking. Als we hier iets doen, doen we het grondig. Na de eerste antibioticakuur volgde een controlefoto die er niet zo goed uit zag en daar volgde nog een antibioticakuur op. Volgende week volgt er nog eens een foto. Hopelijk komt de radioloog dan niet weer persoonlijk zijn bevindingen meedelen. (Of het is om te zeggen dat er niets meer te zien is natuurlijk)
Die longontsteking heeft er wel voor gezorgd dat mijn energielevel tot een historisch dieptepunt is gezakt. De zorg voor onze prinses loopt immers door. De dokter gaf mij het opbeurende nieuws dat ik er na een maand of drie wel weer bovenop zou zijn…
Gelukkig gaat het met onze held vrij goed. Ze startte terug met school, de wonde is mooi genezen en de pijn valt meestal wel mee. Enkel de darmen blijven moeilijk doen, maar daar zijn de artsen mee bezig.
Nu is het paasvakantie. Behalve de uitstapjes naar het revalidatiecentrum staat er niets op het programma. We doen het rustig aan, op doktersadvies!
