De dochter is gestart met nieuwe medicatie en aangezien haar hart geen 100% correct functioneert, had ze daar een controle-ecg voor nodig. We mochten deze ochtend even tussendoor komen naar de afdeling cardiologie. De gastro-enteroloog had dit geregeld en toen hij hoorde dat haar saturatie ook nogal durfde schommelen en vrij diep zakken, vond hij, met nog vers in zijn achterhoofd het bloedstolsel, een echo van de bovenste holle ader ook wel nuttig. Het ecg was goed genoeg om met de medicatie te kunnen voort doen, De echo was echter andere koek. Was de klonter nu echt weg, of toch niet? Of wel? Het was dus niet duidelijk. Waar de arts wel van overtuigd was, was dat de bloedvaten zelf al een oplossing hadden gevonden voor het obstakel. Een andere ader had de functie van de grote ader overgenomen en dat stelde haar wel gerust. Wat ze echter ook zag, waren opgezette klieren. Wat was er toch aan de hand?
De eerste arts was ondertussen nog op zoek naar de reden van haar saturatieschommelingen, haar wisselende temperatuur, haar weer wat vaker moe zijn… Een bloedafname leek hem ook wel nuttig. Alleen was het vandaag prikdag en had ik er de naald deze ochtend uitgehaald. Er moest dus eerst herprikt worden voor ze bloed konden tappen. Gelukkig ging dit vlot. Tussendoor werd beslist dat een foto van de longen ook wel opportuun was. We trokken dus nog maar eens naar de afdeling radiologie en kregen toen eindelijk groen licht om naar huis te vertrekken. Dit werd ook hoog tijd, want om half twee kregen we bezoek van de firma albatros met nog maar eens een nieuw hulpmiddel.
Klokslag half twee kwamen we thuis toe en nog geen vijf minuten later stond de man van Albatros al voor de deur samen met de ergo van het revalidatiecentrum. Met vereende krachten werd onze held in het toestel gezet en toen… kreeg ik kippenvel. Onze megaprinses zette terug met een ongelooflijke krachtinspanning een paar stappen. Wat was ik trots op die prestatie. De komende weken mag ze het toestel nog verder uittesten en als zij het ziet zitten, wordt er eentje helemaal op maat gemaakt.
Het wordt echt tijd dat we verhuizen, weer een gigantisch ding er bij in onze woonkamer, maar wat ben ik blij dat ze dit kon uitproberen. Dat fragiele meisje van twee jaar geleden dat er toen zo slecht aan toe was, heeft zichzelf weer maar eens overtroffen!
De uitslag van het bloedonderzoek is ondertussen ook al gekend. Ergens zit er toch een sluimerende infectie, waar, dat is een raadsel, maar omdat ze toch al een tweetal weken op de sukkel is, worden de grove middelen ingezet. Een antibioticakuur van tien dagen is gestart. Nu is het duimen dat haar darmen weer geen gekke dingen beginnen doen.