De jongste dochter haar maag-darmstelsel doet het niet zo goed meer. Eerst kreeg ze jaren sondevoeding en sinds januari 2015 komen alle nodige caloriën binnen via de tpn. Om dat een beetje veilig en vlot te laten verlopen, gebruiken we een pompje. Een klein handig en gemakkelijk pompje, eentje waar we nooit problemen mee hebben, tot nu… Gisteravond bereidde ik de voeding met alle ampulles, flesjes, spuiten en naalden. De trousse (=leiding) werd aangesloten op de zak, de instellingen werden gecontroleerd en dan duwde ik op start. Tot hier was er geen probleem, alleen maakte de pomp wel een heel vreemd geluid. Plots zag onze held lucht in de leiding. Ik duwde dus op stop, de trousse werd opnieuw gepurgeerd, alle luchtbellen waren er uit en de pomp mocht weer starten. Helaas, het geluid bleek opnieuw niet ok en ook de lucht was terug zichtbaar. De hele boel werd dan maar afgesloten. Deze ochtend belde ik naar het telefoonnummer dat in de map van de tpn stond. Wat bleek? Dit nummer was niet het juiste, vroeger kwamen de pompen van baxter, maar tegenwoordig niet meer en ‘ach ja, mevrouw, we hebben de papieren nog niet aangepast. Bel eens naar het nummer op de pomp’
Braaf belde ik dit nummer uit Nederland en legde het probleem uit. Daar kreeg ik het gevoel dat ze me niet echt serieus namen. De vrouw aan de telefoon twijfelde hoorbaar aan mijn pompvaardigheden, vooral toen ze hoorde dat er geen verpleegkundige aan te pas kwam. Ik kreeg de raad om nog eens terug te bellen wanneer ik de pomp ’s avonds zou aansluiten. Ze gingen me dan wel begeleiden… Ik had mijn twijfels…
Aangezien ik het niet echt vertrouwde, belde ik in de namiddag al eens naar kids 2 en de nefroloog om te horen wat ik best deed indien de pomp het weer liet afweten. Dank zij hun instructies was ik wat meer gerust. Met onze prinses weet je immers nooit.
Deze avond heb ik braaf naar het telefoonnummer op de pomp gebeld. Er werd niet opgenomen, maar in het ingesproken bericht werd een tweede telefoonnummer vermeld. Nummer twee werd geprobeerd, maar deze persoon bleek vandaag niet te werken en verwees naar nummer drie. Zo stilaan werd ik wanhopig. Gelukkig werd er nu wel opgenomen, alleen snapte deze persoon niet goed waarom ik haar belde. Ze noteerde de gegevens en beloofde dat ze zou uitzoeken wie ons wel kon helpen. Ze hield woord en een half uurtje later belde de vierde hulplijn mij op. Die kwam tot de conclusie dat dit probleem niet op te lossen was en dat we een nieuwe pomp nodig hebben! Dat had ik ze dus deze ochtend al proberen duidelijk maken.
Nu zit ik te wachten… op een pomp… Eerst moet de chauffeur naar het depot in Ankeveen. Dan staat hem een lange rit te wachten van Ankeveen naar Buggenhout en terug. Wanneer hij hier arriveert, is koffiedik kijken, maar het wordt in elk geval nachtwerk wanneer ik de pomp zal aansluiten.
De mevrouw aan de telefoon had nog één opmerking: het was toch gemakkelijker geweest als ze dit deze ochtend reeds hadden geleverd. Ik heb eens heel diep ingeademd en geslikt. Jammer dat ze me deze ochtend niet wat serieuzer hebben genomen…
Och ja, nog één ding, de oude pomp neemt de chauffeur niet terug mee, ach neen, dat zullen we morgen wel regelen mevrouw.