Al een dikke week lag er in de box naast Elselien een klein meisje van een jaar of 2. Elke ochtend kwamen we met een bang hartje binnen en hoopten we dat ze er nog steeds was. Ze heeft net zoals onze kanjer keihard gevochten. Elke dag zag je ook de artsen bezig om weer iets nieuws te proberen. Maar het was een ongelijke strijd die onze dappere buurvrouw niet kon winnen. Op zo een moment besef je hoe dun de grens tussen leven en dood is en hoeveel geluk je hebt gehad. We zijn ongelooflijk blij dat wij aan de goede kant zijn kunnen blijven, exact vier weken geleden hebben we ook heel dicht tegen die grens gezeten, maar we hadden zo gehoopt dat ook die kleine meid het toch zou halen. Kinderen horen immers niet te sterven.
Met onze kanjer gaat het weer een stapje vooruit. Ze ademde vandaag een vijftal keer 5 minuutjes helemaal zelf. Morgen proberen we of ze het ook 10 minuten kan. Wij denken van wel, zij is overtuigd van niet. Ze is ongelooflijk bang dat het fout zal lopen. Zowel wij als de kinesist en de dokters zijn haar hevigste supporters. Het grote bipap-toestel van het ziekenhuis is ondertussen ook van haar kamertje gehaald. Het was daar plots veel stiller, want dat ding maakte toch wel heel veel lawaai. Ze zal het vannacht ook met haar eigen toestel moeten doen. Duimen dus maar dat het lukt, dan zijn we weer een stapje dichter bij kids 2.
Jammer genoeg blijft de maag toch wel een probleem. Zelfs met een maaghevel blijft ze misselijk zijn en braakt ze af en toe. Dat houdt haar echter niet tegen om kleine beetjes te eten. Vooral de waterijsjes en de aardbeien zijn populair. Spinazielasagne daarentegen was niet zo een goed idee. Daar raakt die maaghevel van verstopt en mag je weer je hele trukkendoos bovenhalen om alles weer te laten lopen.
Vandaag is ook de jejunostomiesonde uit haar buik gehaald. Hij bleef ontsteken en het leek de dokters toch maar beter om hem er uit te halen. Dit ging heel vlot. Even trekken en hij was er uit. Normaalgezien (daar is dat woord weer, bij Elselien verloopt niets normaal!) groeit dat gat helemaal vanzelf toe. We zijn benieuwd of ze deze keer wel de boekjes zal volgen. Afwachten dus en weer maar eens hopen…