Het leven ten huize Thys – Van den Berghe is nooit saai.  Dat is wel het minste dat kan gezegd worden.  Iets plannen blijft altijd een gok.  Gisteravond en deze ochtend hebben we het nog eens aan den lijve kunnen ondervinden.  De poort van de dochter deed niet gewoon weer maar eens moeilijk, maar deze keer hield ze er ook gewoon mee op.  Ik kreeg amper nog iets door gespoten, je zag de afdrukken van de spuiten in mijn handpalm.  De pomp besloot dan ook al na 10cc om het op te geven.  Elke twee minuten klonk er alarm omdat ze de voeding niet meer doorgepompt kreeg.  Af en toe ging het dan even wat beter, maar na hooguit vijf minuten begon het piepen alweer.  Aangezien de nacht er voor ook al niet bijster fantastisch was geweest, besloten we na een uurtje er de brui aan te geven.  Heel de boel werd afgekoppeld en met veel, heel veel moeite werd de Tauroloc nog ingespoten.  Elselien zou het weer een nacht zonder voeding en vocht moeten doen.

Deze ochtend belde ik dan maar weer eens naar het ziekenhuis.  Deze keer wel naar kids 2 want op zondag is de dagkliniek natuurlijk niet open en veel zin om op spoed te moeten zitten wachten met de dochter had ik ook niet.  Gelukkig regelde de verpleegster van kids 2 met de spoedafdeling dat we onmiddellijk door mochten komen en na een vlotte rit (want het was zondagochtend!) parkeerden we weer maar eens op een bijna lege parking.  Op kids 2 werden we hartelijk verwelkomd en al snel werd besloten om eerst maar eens de poort te proberen ontstoppen.   De Actosolv verdween in de poort en dan moesten we wachten.  Deze keer hadden we geluk.  Na amper een half uurtje werd geprobeerd of het product al iets gedaan had.  Het gezicht van Elselien klaarde helemaal op.  Er kwam terug bloed en het inspuiten ging ook opnieuw supervlot.  We konden naar huis.  De terugrit verliep bijna even vlot als de heenreis.  We konden zelfs een stukje mee genieten van het carnaval in Asse.

De namiddag hebben we het voor de dochter dan maar een beetje rustig gehouden.  Ons geplande uitstapje naar de Efteling zal (weer maar eens) voor een andere keer zijn.  Het voordeel van zo een onverwacht rustige namiddag is dan wel dat onze woonkamer er weer helemaal opgeruimd bij ligt en het containerpark morgen weer een paar kilo’s extra afval te verwerken krijgt.