Mijn lieve meisje,
Ik kijk weemoedig uit over de jachthaven van Blankenberge en ik mis jou. Gisteren wandelde ik 14 km dwars over het strand en de duinen. Vandaag werd ik opgehaald door C en haar hond en deden dezelfde wandeling. Plots bleek dat we toch wat afgedwaald waren en het water te diep en te breed was geworden om er over te geraken zonder natte voeten. Jij leerde mij echter dat problemen niet bestonden, het waren gewoon nieuwe uitdagingen op je pad. We deden onze schoenen uit en liepen dwars door het water. Onze tenen tintelden, onze voeten zagen rood, maar C en ik voelden jou dicht bij ons.
Ik herlas de voorbije nachten stukken van mijn blog en kwam zo tegen wat ik exact vier jaar geleden schreef. Het lijkt of ik het nu had kunnen schrijven. Wat is er weinig veranderd tegenover toen, en wat is tegelijk onnoemlijk veel veranderd. Nu zit 2023 er bijna op. Liefst van al wil ik gewoon terug 2023 laten herbeginnen, steeds opnieuw in een eindeloze lus. Hieronder vind je nog eens mijn schrijfsel van 2019.
2019 zit er bijna op. Over een paar uur knallen de champagnekurken en wordt er gekust en gewenst. Ik voel me weemoedig en zou het liefst op de pauzeknop willen drukken. Ook al was het voorbije jaar heel heftig, toch zou ik het willen laten voortduren. Ik wil de mooie momenten van 2019 blijven vasthouden en herbeleven. Ik zou de tijd steeds opnieuw willen terugspoelen naar die vreemde maar mooie zomer, ik wil de onbezorgde week in het hoge noorden of onze avonturen in Parijs herbeleven, deliefdevolle dagen in Villa Rozerood zijn vasthouders. Maar jammer genoeg bestaat er geen pauzeknop voor het leven. Je kan enkel vooruit gaan zonder te weten wat op je afkomt. Voor ons wordt 2020 een jaar van omarmen, liefhebben en loslaten. Het zal een jaar worden van hoop en wanhoop. 2020 dient zich aan als een jaar waar we elkaar hard nodig zullen hebben.
2024 wordt ook een jaar waarin ik de mensen rondom mij heel hard nodig ga hebben, nog meer dan in 2023. Het wordt een jaar waarin jij nooit geleefd zal hebben. Het wordt een jaar zonder jou, maar het wordt ook een jaar van verhalen en herinneringen, van verdriet en troost, van lieve glimlachen en steunende schouders, van luisteren en meeleven.
Mijn lieve meisje, mijn boodschap voor 2024 is heel eenvoudig en jij leerde ze mij. Leef het leven en zie elkaar graag zonder voorbehoud. Omarm onbevangen je medemens en geniet van wat kan. Laat iedereen een beetje meer Elselien worden en ik ben er zeker van dat de wereld een beetje mooier zal worden.
Laat 2024 een jaar zijn van gewoon ‘liefhebben’….
Laat 2025 een jaar zijn van weten waarover het gaat in het leven…
Laat ons in 2024 genieten van en met elkaar
Stitch, #likeme en sommige liedjes zullen nooit meer hetzelfde zijn… voor ons. Ze zullen altijd een vleugje Elselien hebben, me aan haar doen herinneren.
Ilse,
Wat een mooie boodschap voor
2024
Met die boodschap omarmen we zeker onze medemensen, omdat we ze graag zien, genieten van wat komt en kan, en zo dragen we ons
kleine steentje bij om de wereld mooier te maken. Ze heeft ons die mooie boodschap nagelaten.
Ik wens je en je gezin het allerbeste en
koester de warmte van het samenzijn.
Ilse , we zijn dicht bij jou. Ook in Blankenberge, appartement aan de pier♥️😘
Piep
Veel warme troostende knuffels om dit jaar zonder jullie prachtige dochter te beginnen…
Mooie boodschap: zonder voorbehoud elkaar graag zien! Dat heeft Elselien ons geleerd!
Lieve Ilse en familie,
Lieve Elselien,
Daarnet werd ik naar de blog getrokken, zomaar uit het niets, … of toch ook niet…
Stil en vol respect voor jullie, voor Elselien, lees ik over de voorbije weken en dagen.
Elselien en jullie verhaal, jullie ‘samen dragen’, ik zal het altijd een beetje in me mee blijven dragen…
Ik wens jullie alle warmte en steun toe en wie weet eens een warme koffie samen in 2024…met dampende herinneringen aan een prachtige, krachtige, dappere meid,
liefs voor altijd,
Leen
Wederom schieten woorden mij te kort en nu sluit ik mij aan…..jouw woorden en jouw blogs en de mooie ontroerende reacties van andere.
Heel veel sterkte en dikke zachte knuffels voor 2024!
Lieve Ilse….
Ik wens jullie allemaal ook de beste wensen en denk nog vaak aan die lieve krachtige Elselien; en wat jij schrijft dat iedereen een beetje meer Elselien mag zijn de wereld er een beetje mooier zou uitzien….. Ik denk als dat zou zijn zou de wereld er VEEL MOOIER uitzien .
Veel groetjez
Veel sterkte in 2024 , haal veel herinneringen op, koester ze,laat tranen de vrije loop. Leef zoals Elselien het zou wensen. Vooral heel dikke knuffel voor het hele gezin
❤️
In gedachten bij jullie.