We zijn alweer 9 dagen thuis. Alhoewel, thuis. In die periode zijn we nog 4 keer naar Brussel mogen rijden. Eerst omdat de apotheker vergeten was om de Heparine en bijhorende spuitjes mee te geven, de tweede keer omdat we op intakegesprek mochten naar de leerkliniek. Op maandag moesten de draadjes er uit en op dinsdag was er een onverwacht uitstapje. Reeds op zondagavond merkten we dat het alsmaar moeilijker werd om de poort door te spuiten of om de Heparine er terug uit te halen. Maandagavond was er dan bijna geen beweging meer te krijgen in de spuiten en dinsdagochtend stokte alles. Nadat we dinsdag eerst naar V!go reden om toch nog een nieuw korset op te meten, reden we door naar het UZ. Er bestaan immers wondermiddelen waarmee je zo een poort weer aan de praat kan krijgen. Om half twaalf werd een dosis superextract ingespoten en 20 minuten later gebeurde er … niets. Geen nood, ja mag dat nog eens 40 minuten laten inweken. Maar wat dacht je? Nog steeds niets. Volgens de protocollen mag je heel die rimram echter nog een tweede keer toepassen. Daar gingen we dus nog maar eens. Gelukkig had de dochter ondertussen al een bed op dagkliniek gekregen en kon ze tussendoor wat liggen. Hoopvol werd er dan om 13.00 uur nog eens geprobeerd. De wanhoop van de verpleegsters, mijzelf en Elselien werd echter steeds groter want, er gebeurde nog steeds niets. Nu was het hopen dat na nog eens 40 minuten wachten er toch wat schot in zaak zou komen. Maar helaas pindakaas. Tot verbijstering van iedereen kwam er helemaal niets. Stilletjes werd er al gesproken over een eventuele opname, maar eerst gingen ze nog een andere naald steken om dan verder nog een paar onderzoeken te kunnen doen. En wonder boven wonder, na het plaatsen van de nieuwe naald (wat toch wel een heel pijnlijke bedoening bleek) bleek het inspuiten van de Heparine vlot te gaan. Ook het terug optrekken van bloed gaf geen enkel probleem. De oude naald werd aan een grondig onderzoek onderworpen, maar merkwaardig genoeg bleek daar niets aan te zien te zijn. Nu duimen we maar dat dit een éénmalig gebeuren was en dat we dit niet nog eens mee maken. Voor onze kleine muis zijn dit zaken die ze er niet nog eens kan bij hebben.
Vandaag kan ze gelukkig nog eens naar school. Ze kijkt er naar uit. Straks is het nog eens een repetitie voor morgen want dan is het de grote dag. De koningin komt in haar klas samen met de verzamelde pers. En dit wil ze voor geen geld ter wereld missen!