Het is zo ver.  Eindelijk, na lang wachten, hebben we hem.  De sleutel.  Nu kunnen we er echt aan beginnen.  Nadat de dochter deze ochtend nog haar rapport mocht halen op school (en het is er eentje waar we heel blij mee zijn!)  kon de echtgenoot naar Zele om de sleutel van de nieuwe woonst.  Natuurlijk is hij ons dan komen ophalen en konden wij ongestoord dwalen door het huis en de stallen.  De vorige eigenaar had ons gezegd dat er nog een paar kasten stonden en een beetje gerief.  Wat we zagen, deed ons echter verstommen.  In elke kamer staan nog kasten, tafeltjes, prullen.  In de keuken (die wij gaan afbreken) vonden we nog een elektrisch fornuis, de koelkast en een wasmachine en in de stal stonden ook nog twee diepvriezers en een droogkast.  Boven konden we zelfs nog onder de zonnebank en ook de schotelantenne hangt nog aan de gevel.  De zolder staat nog vol met allerhande rommel en ook de stallen puilen uit van afval en brol.  Jammer genoeg staat er ook nog een stookolietank.  Mevrouw had voorgesteld om nog een container te laten komen en die te vullen, maar we denken dat we met 1 container niet zullen toe komen, het zullen er eerder 3 of 4 moeten zijn.  Dit kunnen wij trouwens ook niet zelf.  Het is veel te veel.  Wie nog hout nodig heeft, 1 adres, je mag het gratis komen halen in Mespelare, er ligt zowel behandeld als onbehandeld hout.

Voor de rest vonden we het wel super.  Nu is het echt van ons.  Hopelijk kan er snel gestart worden met de verbouwing.  Het opruimen gaan we voor een groot deel proberen om in de paasvakantie klaar te krijgen.  Wie wil komen helpen, laat maar iets weten.  Ik heb er in elk geval zin in…