Mijn lieve meisje,
Wat lijkt alles leeg. Jaren geleden, na jouw fout gelopen rugoperatie, kochten we dit huis en maakten er voor jou en de andere kinderen een thuis van. De hele benedenverdieping werd ingericht voor jou zodat jij ooit min of meer zelfstandig zou kunnen leven. Jouw lichaam beslistte daar echter anders over. Nu rest ons een veel te groot huis met een gelijkvloerse verdieping die leegte uitstraalt. Alles hier ademt jou, overal kom ik jou tegen en toch voelt het kaal. De stilte is oorverdovend. Geen babbelende Elselien, geen tikkende pompen, geen ruisende bipap, geen alarmen, geen filmgeluiden op de achtergrond. Al jouw lievelingszangers en groepen zwijgen, de televisie blijft donker. Ook mijn dagen zijn leeg en doelloos. Ik rommel en doe maar wat, maar de structuur is weg. Niets moet meer en dat valt mij zwaar.
Vaak ontvluchten vake en ik de stilte en de leegte. Nu het ‘moeten’ weg is, kan er weer veel ‘gewoon’. We wandelen en voelen de kou die zich ook diep in ons durft nestelen en denken aan jou.
Mijn lieve meisje, je wordt zo graag gezien, je wordt zo hard gemist.
Zo goed te begrijpen Ilse. Hou elkaar vast, zoek warmte bij elkaar in deze koude donkerte 😔 ❤️ Liefs
Ik weet het, Ilse !
Geen woorden kunnen je pijn beschrijven
maar weet dat er heel veel mensen met je meeleven
en er voor jou willen zijn.
En het is goed om samen met Peter de natuur in te trekken en al het moois te ontdekken waar Elselien ook zo van kon genieten.
In gedachten bij jullie ❤️
Hartverscheurend. Warme, warme knuffel voor jullie.
❤️
De stilte en vooral de leegte moeten hartverscheurend zijn……
Zo moeilijk…………
Ilse en Peter,
Hoe triestig de leegte aanvoelt kan ik mij echt inbeelden. Goed dat jullie wandelingen maken in het landelijke Mespelare en genieten van de winter, en van al dat moois dat nu zelfs te ontdekken valt en dat dit alles jullie troost mogen geven.
Warme knuffel
😢✨💛
Piep
Lieve Ilse.. woorden kunnen deze pijn niet verzachten… mijn twee warme armen om jullie heen omdat ik geen woorden vind….
Ilse en Peter,
alle gedachten, die jullie met ons delen, raken ons diep, doen ons begrijpen hoe hard jullie dit verlies aanvoelen. Het voelt goed aan om dit te delen, van jullie af te schrijven…
Al voelen al onze woorden van medeleven aan als een druppel… maar vele druppels brengen verkoeling aan een hart dat heling zoekt… Blijven vertellen over Elselien helpt jullie ordenen en zoeken, aanvaarden, troost vinden…
Het moet verschrikkelijk zijn 😪 Gelukkig hebben jullie elkaar ❤️