Categorie archieven: Bloedtransfusie

Moedeloos

Het gaat helemaal niet goed. Onze prinses heeft het echt moeilijk en is vaak dieptriest. Ze ziet dan ook niet echt verbetering, integendeel. Deze ochtend stond er weer maar eens een ct-scan op de planning. Haar buik lijkt net zoals in het door iedereen gekende kampliedje, wel op een luchtballon. Gisteravond laat begon er zelfs vanuit het niets veel vocht te lekken uit een operatienaad die een paar uur daarvoor nog heel mooi dicht was. De arts van wacht werd weer maar eens opgetrommeld en die riep de hulp in van de chirurg van wacht om mee na te denken. Tijdens de scan is dan opgemerkt dat het vocht in haar buik nog toeneemt, dat er een abces is en dat haar lever het moeilijk krijgt. Morgen gebeurt er een punctie in de hoop te weten te komen welk beest er de boel op stelten zet en om vocht te laten verdwijnen.

Deze namiddag kreeg ze dan eindelijk een extra lijn. De poort die ze heeft, is niet meer genoeg om alle medicatie en aanverwanten toe te kunnen dienen. Ook in het ziekenhuis zitten er in een dag maar vierentwintig uren. De plaatsing van de ons welbekende mid-lijn ging vlot. Toch iets dat naar wens verliep.

Vannacht krijgt ze bovendien nog eens een zakje biefstuk. Gelukkig zijn er van die lieve bloeddonoren die wat van hun kracht afstaan zodat onze held wat sterker kan worden. Ze heeft het hard nodig.

Ons meisje maakte ook kennis met de arts van het kinderpalliatief team in het uz. Ze kreeg een klare heldere uitleg en de belofte dat er steeds naar haar zal geluisterd worden. Wanneer die arts die ook wat te maken heeft met Villa Rozerood, daar tijdens een vergadering vraagt of ze het hebben over ‘onze Elselien’ besef je plots bij hoeveel mensen ze een plekje heeft gekregen in hun hart. Onze dochter verbaast mensen, laat mensen nadenken, verwarmt mensen en laat mensen samen komen. Voor ons is onze dochter gewoon onze dochter, voor heel wat andere mensen is ze een heel bijzonder meisje, die dochter van ons.

Vers bloed

De bloedarmoede zorgde er voor dat de dochter weinig energie had en zich af en toe nogal slapjes voelde. Vandaag kreeg ze twee zakjes vers bloed. Wie weet was het wel van haar grote broer of zus. Sinds hun achttiende verjaardag zijn onze kinderen immers ook bloeddonor geworden. Zij zien met eigen ogen hoe nuttig hun giften zijn.

Tijdens de gift werd dochterlief nauwlettend in de gaten gehouden. Temperatuur, saturatie en bloeddruk werden elk kwartier gecontroleerd, maar gelukkig verdroeg ze alles goed.

Nu hangt er opnieuw tpn aan. Hopelijk is deze voeding de oplossing. Het is nog steeds zonder vetten, maar de hoeveelheid suiker is van een aanvaardbaarder niveau. We kunnen enkel maar duimen en geduld hebben.