Waarover zou ik schrijven? Over een fijn dagje uit waar een stralende dochter in een 4×4 mee reed? Over bednet en school die beiden nu al 2 weken vlot lopen? Over feestjes en uitjes, of toch maar over een onverwachte trip naar het uz? Misschien moet ik het hebben over onze grote kinderen die helemaal geen kindjes meer zijn. Het kan ook gaan over douchestoel- en rolstoelperikelen. Of over ziekenhuisfacturen die de pan uit swingen. Ik kan schrijven over hilarische rolstoelfietsmomenten en over de opruimwoede die mijn grote dochters teistert. Zelfs over rabarber en vijgen kan ik bloggen.
Maar ik schrijf niets. Mijn lijf wil niet meer, het is moe en doet pijn. Mijn hart schreeuwt om rust. Ik wil zo veel, maar nu even niet…
Ik voel je. Probeer eerst even terug op te laden als je er even de tijd voor hebt. Knuf
Luisteren naar die moeheid. Je lichaam heeft je iets te vertellen. Begrijpelijk na zoveel spanning, inspanning, drukte, emoties … We duimen dat het ook met jou goed gaat.
Piep probeer die rustmomenten te vinden meid.., teveel emoties maakt zo moe
knuf
Ilse,
Neem efkens de tijd voor jezelf.
De voorbije zomer was voor je een rollercoaster van emoties.
Luister nu even naar je lichaam , geniet van kleine zaken…..
We duimen.
Lieve Ilse,
Ik hoop dat je rustmomentjes kan vinden die je weer wat energie geven.
liefs,
Hilde