een lach

IMG_0060

Heel langzaam aan wordt Elselien zich meer en meer bewust van de situatie.  Dit is niet steeds leuk (om het voorzichtig uit te drukken), maar het heeft ook wel leuke kanten.  Ze is een krak in onderhandelen en duidelijk maken wat ze wil.  Ze kan heel snel typen en zo weten wij wat haar wensen zijn.  Hiernet zei de echtgenoot dat hij geen cadeautje mee had voor haar en ze keek een beetje verontwaardigd.  Hij verdedigde zich door te zeggen dat hij niet wist waar hij haar een plezier mee kon doen.  Er werd toen heel snel getypt, lego.  Met onze opmerking dat dat nu toch nog wat moeilijk was, repliceerde zij dat ze wel later terug kon spelen.  Als alternatief vroeg ze dan zo ene knuffeltje van my bleu nose.  Ik moest van haar verplicht naar de winkel om te gaan kijken of er geen nieuwe waren.  Toen hebben we ze voor het eerst in bijna drie weken nog eens zien lachen.  Dat deed zo veel deugd dat ik haar wens ingewilligd heb.  Ze is een pauw rijker.

Vandaag heeft ze trouwens nog wat geschenkjes gekregen.  Op de afdeling kwamen een paar dames dekentjes en knuffels brengen van zonnedekens.  Elselien heeft twee knuffels gekregen en mocht ook nog een heel mooi dekentje uitkiezen.  Nu ligt ze tenminste niet meer onder zo een saai ziekenhuisdekentje.  De kamer ziet er meteen wat fleuriger uit.

7 gedachten over “een lach”

  1. Wat een dochter hebben jullie toch. Daar kunnen velen een voorbeeld aan nemen. Fijn dat het elke dag wat beter gaat.
    Groeten uit Tessenderlo

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *