Maandelijks archief: maart 2017

ziekenhuis

knutseltijd

2 reacties

Een luie zondag in het ziekenhuis met een deur die dicht blijft.  Een luie zondag met heel veel tijd voor knutseldingetjes.  Er werd geschilderd, gevouwen, getekend en glitters uitgestrooid.  De dochter heeft zich uitgeleefd vandaag.  Samen met de mama van kleine kadee werden heel wat knutsels uitgewisseld.  Wij mochten een kraanvogel, een konijn en nog een paar extra’s vinden aan de deur.  Van hieruit vertrok een glittersticker, een bladwijzerbeestje en een vlinder om kleine kadee en zijn mama op te vrolijken.  Zo werd die lange zondag regelmatig onderbroken.

Ook vake mochten we terug verwelkomen. Samen speelden we nog een oeroud taalspelletje en werd er nog wat plezier gemaakt.

Op gezondheidsvlak gaat het een beetje op en af.  Het ene moment voelt ze zich kiplekker, vlak nadien kan ze zich weer zo slap en misselijk voelen.  Ze krijgt dan ook flink haar medicijnen in alle mogelijke regenboogkleurtjes.  Gelukkig kon ze wel genieten van het dessertje op de middagplateau.  Een eclair vindt onze prinses het lekkerste dat er is.

De dag loopt weer op zijn laatste benen.  Morgen is het weer gewoon maandag en zijn ook de artsen weer op post.  We zijn benieuwd wat ze nu nog uit hun mouw gaan schudden om ons terug uit het ziekenhuis te krijgen.

infectie, isolatie, ziekenhuisbacterie

processie van Echternach

10 reacties

Ik heb hier een verdrietig misselijk meisje.  Ze ziet het allemaal even niet meer zitten en vindt het zo oneerlijk.

Een klein uurtje geleden kwam de dokter binnen.  Op een zaterdagavond om acht uur een dokter aan je bed zien verschijnen, het is waarschijnlijk niet om te zeggen dat je kiplekker bent.  Het nieuws dat onze prinses toen kreeg, deed bijna tranen in haar ogen springen.  Het clostridiumbeest is terug.  Aangezien het niet de eerste keer is, weet ze ook heel goed wat het inhoudt.  Maandag geen speelzaal, maar ook de bezoekjes van mama kleine kadee vallen weg.  Morgen hadden die twee nochtans al vanalles samen gepland. (Die mama knutselt ook graag)

Nu krijgt ze een tweede antibioticum.  Het eerste was al opgestart voor de urineweginfectie, maar antibiotica heeft ook als bijwerking dat het de goede darmflora afbreekt en zo de clostridium vrij spel geeft.  Zo blijven we bezig natuurlijk.  Nog een leuke bijwerking van die medicatie is dat onze prinses er letterlijk kotsmisselijk van wordt.  De nierbekkens worden dus ook weer ijverig gebruikt en de anti-braakmedicatie wordt opgedreven.

Beter worden zit er nog eventjes niet in vrees ik, integendeel, op deze manier zetten we nog enkel stappen achteruit.

De schorten en handschoenen liggen klaar voor de deur, het gele waarschuwingsbordje zit ook weer op zijn plaats.  Nu kunnen we enkel maar hopen dat er geen enkel vies beest meer besluit om op bezoek te komen en dat diegenen die er reeds waren snel besluiten om weer te vertrekken.

rust, ziekenhuis

Weekend

3 reacties

Het is weer weekend.  Vorige week genoten we nog van de warmte aan zee, vandaag zitten we vanuit een ziekenhuiskamer naar buiten te staren waar de regen op het gras valt.

Weekend, het ik-weet-niet-meer-het-hoeveelste-weekend hier.  Ze blijven saai en lang duren.  Misschien moet ik ze hier eens wat tips geven om het wat leuker te maken.  Een filmnamiddag op de gang, een knutselsessie, een meet-en-greet, een voorleesmarathon…

We vulden de dag dan maar op met lang slapen, de poort herprikken, een babbel met de mama van kleine kadee en met al wie ook maar een voet over onze drempel durfde zetten, een film over een tandenfee, kruiswoordraadsels, spelletje spelen en wat knutselen met glitters en origami.

Tijdens de week is er genoeg te doen met de speelzaal en al de artsen die binnen en buiten wandelen, maar die weekends, daar is nog werk aan…

koorts, ziekenhuis

koorts en zo

2 reacties

Gisteren ging het goed met onze prinses, misschien zelfs een beetje te goed.  Deze nacht zag ik dat haar saturatie aan de lage kant was en deze ochtend bleek er koorts in het spel te zijn.  De hele dag ging haar temperatuur omhoog en omlaag.  Ook had ze af en toe stevige buikpijn.  De urine werd op kweek gezet, de gastro-enterologen kwamen langs, er werd een foto en een echo van de buik genomen en we mogen weer maar eens een vochtbalans bij houden.  De oorzaak van het slapjes zijn en de verhoging is nog niet gevonden.  De komende dagen wordt er verder gezocht om haar zo snel mogelijk weer beter te worden.

Gelukkig waren er ook nog de babbels met de mama van kleine kadee, de sociaal verpleegkundige sprong binnen om een paar formulieren in orde te brengen,  de psychologe kwam de dochter wat opbeuren en ook Bolleke en Gimly kondigden hun bezoek al aan.  Jammer genoeg passeerden ze net op het moment van de foto op radiologie.  Ze lieten dan maar als handtekening een ballon achter.

Het hoogtepunt was wel het bezoek van de echtgenoot.  Het uno-spel werd weer boven gehaald en de laatste nieuwtjes werden uitgewisseld.

Nu wordt er nog even televisie gekeken en dan is het alweer slaaptijd.  Hopelijk krijgen we nu eindelijk een rustige nacht zonder onderbrekingen van een tiltslaande monitor of verdwenen zakken voeding.

decubitus, drukplekken, operatie, scoliose

Gelukt

6 reacties

Onze prinses is terug op de kamer, inderdaad, gewoon op kamer 26.  Deze ochtend sprak ik voor de operatie nog met de anesthesist.  Zij vertelde dat onze held na het ok naar intensieve zou gaan.  Ik heb dan maar mijn stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of dit echt noodzakelijk was.  Toen ze hoorde dat ik hier ook bleef slapen, was het snel beslist.  Als het mogelijk was, zou ze langer op de ontwaakzaal blijven en dan naar de kamer gaan.  Ze kan hier ook let een monitor slapen.  Om vier uur waren we terug op kids 2.  Nu kan ze bekomen van de toch niet zo eenvoudige ingreep.

Hiernet kwam de orthopedist nog even langs.  Hij vertelde dat de anesthesisten het niet zo gemakkelijk hadden.  Wanneer ze voor de operatie de dochter op haar buik wilden draaien, bleek haar ademhaling weg te vallen.  Het is eens iets anders dan een hart dat er mee stopt.  Ze hebben de dochter dan maar op haar zij gelegd en wat minder gedaan dan ze eigenlijk hadden willen doen.  Gelukkig hebben ze geen risico’s genomen, maar hopelijk is er nu wel genoeg weg om de drukplekken in de toekomst te vermijden.

Nu staat er vooral nog wondverzorging op de planning zodat er zeker geen infecties komen en één van de komende dagen zal ook haar gewicht nog eens onder de loep worden genomen.  Tja, nu we hier toch zijn…

TPN, ziekenhuis

Een heel kort nachtje

6 reacties

We zitten weer in ons vertrouwde ziekenhuis.  Gisteren werden de valiezen weer gepakt, we reden vlotjes naar Brussel en zelfs op de parking hadden we geluk.  Het allerlaatste plaatsje was voor ons.  Op de afdeling werd ze met open armen ontvangen en daar zorgden ze er zelfs voor dat de bloedafname onmiddellijk kon gebeuren zodat ze nog eens naar de speelzaal kon.  Ondertussen kon ik op bezoek bij de mama van kleine kadee zodat ik haar haar portie frisse zeelucht kon gaan afgeven.

Toen werd het avond… Zo vlot als overdag nog alles was gelopen, zo fout liep het toen.  De voeding van onze prinses was nergens te vinden.  Onze lieve verpleegster heeft zich de voeten van onder het lijf gelopen, telefoontjes werden gepleegd, ik werd ingeschakeld, maar helaas, om acht uur geen voeding, ook niet om negen uur en zelfs niet om tien uur.  Ondertussen wisten we wel al dat wanneer de zak er zou zijn, die nog moest gemaakt worden.  Zelfs in het ziekenhuis zou ik dit dus weer voor mijn rekening nemen.  Om kwart voor twaalf kwam de nachtverpleegster opgelucht melden dat de levering er was, maar dat ze het niet helemaal snapte.  Ze had maar liefst zeven grote zakken gekregen met materiaal en medicatie.  Ik kreeg al een klein vermoeden van wat er op me lag te wachten.  En inderdaad, vrijdag zou er thuis een nieuwe levering gebeuren maar geloof het of niet, nu hadden ze die gewoon op kids 2 gedropt.  We zijn dan maar snel aan de slag gegaan zodat om half één de dochter eindelijk deftig kon gaan slapen en ik ook mijn bedje kon opzoeken.

Nu ben ik al wakker om over een paar minuten haar te beginnen klaar maken voor de operatie.  Om acht uur wordt ze boven verwacht.  Houd jullie duimen dus maar al klaar.