De ene dag staat je leven weer even stil en een paar dagen later merk je dat alles toch gewoon verder gaat.  De voorbije dagen waren rustig en toch ook goed gevuld.  Er stonden geen speciale uitstapjes op het programma ook al wil onze prinses zo graag nog eens terug naar de Efteling.  Op dit moment is onze held veel te snel moe voor een daguitstap.

Zaterdagmiddag gingen we samen badkamermeubels kiezen.  Eigenlijk is het bedroevend wat er aan aangepaste badkamermeubelen te vinden is.  Een enorme toonzaal met de prachtigste wastafels en douches, maar de rolstoelwastafels zitten weggestopt op de eerste verdieping waar je zelfs alleen niet mag komen.

Zondag kregen we bezoek van opa en oma uit Antwerpen.  Er was dus tijd voor een potje scrabble en veel bijpraten.  Oma maakte er ook eentje heel gelukkig door een hele koelbox omasoep mee te brengen.  Onze pruts eet niet veel, maar kan wel genieten van wat ze eet.

Vandaag was het dan nog eens ziekenhuistijd.  We hoopten dat de elektronische rolstoel eindelijk af zou zijn, maar jammer genoeg moet er toch nog wat aan geknutseld worden.  Hopelijk lukt het om hem tegen overmorgen klaar te krijgen zodat ze aan zee weer wat mobieler is.  Ze heeft wel haar manuele rolwagen, maar daar kan ze niet zelfstandig mee rijden.  Zo afhankelijk zijn van anderen is moeilijk.

Nu ligt ze alweer in bed naar televisie te kijken.  Na het eten werd ze weer zo misselijk en was ze moe.

Morgen is er weer een nieuwe dag…  Een dag met tijd om te genieten van elkaar en van het mooie weer.