De vraag van vandaag was: Kunnen en mogen we naar huis?  Het antwoord was niet zomaar te geven.  De dochter kreeg haar antibiotica intraveneus, maar werd daar ongelooflijk misselijk van.  Er werd overleg gepleegd met de nefroloog en na bloedonderzoek beslisten ze om de kuur stop te zetten.  Ze zou nog één maal iets oraal krijgen en dat zou voldoende moeten zijn.  De nierbekkenontsteking was dus geen reden meer om te blijven.  Jammer genoeg heeft Elselien ook al een dag of 5 diarree en aangezien die er al is van voor de antibiotica is er meer aan de hand. Wat er precies aan de hand is, dat is nog een raadsel.  Doordat het absoluut niet betert en er ook gewicht verloren wordt, is er dan maar beslist om nog wat langer te blijven.  De afspraak is dat we morgen alles opnieuw bekijken.  In elk geval blijven we al tot woensdag.  Dan mogen de draadjes uit haar hoofd en mag ik terug mijn prikkunsten demonstreren.  Hopelijk komt er dan een einde aan ons verblijf hier.  We zitten nu al aan dag 16.  Ook in 2016 brachten we al meer dagen in het ziekenhuis door dan thuis.  We verlangen naar het terug samen zijn met zes.