Virus

Het is gebeurd, na zoveel maanden opletten en voorzichtig zijn, is het vieze covidbeest toch binnen geraakt. Woensdag werd dochterlief eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis en net thuis gekomen, testte de echtgenoot positief. Alle alarmbellen in mijn hoofd gingen tegelijk rinkelen en de grond zakte weg onder mijn voeten. Gelukkig hadden we nog niet gekust en geknuffeld (ook al had ik er toen veel nood aan), onze prinses vloog op haar kamer, de enige man in huis werd verbannen naar de zolder, alle ramen schoven wijd open (gelukkig is het niet zo koud) en ook binnen werden mondmaskers opgezet. Al snel kregen we bericht van de arts van Villa Rozerood en van onze eigen huisarts dat de kans dat de dochter en ikzelf besmet waren geraakt op die vijf minuten, uiterst klein was. Hals over kop werd er opnieuw ingepakt (en dat terwijl ik nog niet eens deftig had uitgepakt) en vertrokken we richting onze veilige haven, hopend dat de rest thuis gespaard bleef en manlief niet nog zieker zou worden.

Aan zee kwamen we tot rust van de onverwachte lange ziekenhuisopname en de chaos thuis. Tot vrijdag…, onze held maakte koorts en er kwam prut uit de appendicostomie. Er werd weer maar eens overlegd met het uz en daar besloten ze unaniem dat er zo snel mogelijk weer gestart moest worden met antibiotica. Gelukkig zijn we in Villa Rozerood en kunnen ze dat hier ook geven, zo vieren we Kerst toch nog op een fijne plaats, maar nadien verhuizen we weer naar een ziekenhuiskamer zodat die slimme artsen kunnen uitdokteren waarom de ontsteking steeds terug de kop op steekt.

Ondertussen kregen we bericht dat onze overbuurman waar we zo een beetje de mantelzorger van waren, thuis overleden is aan een longontsteking ten gevolge van covid en testte ook kleine grote zus positief. Hopelijk blijft grote grote zus gespaard en kunnen we aftellen naar eindelijk weer samen zijn.

4 gedachten over “Virus”

  1. Beste Elselien en mama Ilse .
    Jullie kennen ons nog niet maar wij zijn Kris en Veerle de ouders van Pauwel jullie welgekend. Allereerst willen we jullie het allerbeste wensen , en ook eens zeggen wat voor een sterk en moedig gezin we jullie vinden . Wat jullie allemaal doorstaan moet verre van prettig zijn , en toch blijven jullie steeds positief verder gaan . Ik weet je hebt geen andere keuze maar toch een dikke chapeau voor jullie mateloze inzet en volharding . Ook Elselien is een ongelooflijk sterk kind met wat ze allemaal meemaakt . Kon ik toveren ik genas iedereen van al zijn ziektes en kwalen , helaas dat kan ik niet . Daarom zeg ik veel moed aan jullie en laat die innerlijke kracht nooit los .
    Mvg
    Kris , Veerle , Pauwel en Jasper

  2. Wat een rollercoaster moeten jullie nú meemaken, alsof het nog niet genoeg is. Hopelijk kunnen de kerstdagen toch vredig, hoopvol en deugdelijk verlopen niettegenstaande de tijdelijke ‘scheiding ‘ van alle geliefden.
    Wens jullie allen veel moed! 🤞🏻

  3. Jongens toch… Het vuile covidbeest in huis is al zo heftig en dat nu in combinatie met dit alles. Ik wens je/jullie veel moed de komende dagen. Moed, veel moed en warmte. Laat die zon nu maar snel schijnen!
    x

Laat een antwoord achter aan Vera Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *