Even weg

Wat een verschil. Nog maar een week geleden liet ik dochterlief samen met de echtgenoot achter in de warmste Villa van Vlaanderen en vertrok ik helemaal alleen met het vliegtuig naar de rust. Ik liet alle spanning achter in Zaventem en genoot vijf dagen lang van het onbezorgd genieten. Maandagavond landde ik terug op Belgische grond en dinsdagochtend kwam ik onmiddellijk in onze dagelijkse realiteit terecht. Om negen uur werd onze prinses weer op de kinderafdeling verwacht voor een opname.

Morgen staat de zoveelste operatie op het programma. De chirurg kwam vandaag langs en legde ‘Het Plan’ nog eens haarfijn uit. Hij heeft ook nog een reserveplan. En daarnaast nog een noodplan. Laat ons hopen dat hij die niet nodig heeft. Onze held wordt rond de middag in het operatiekwartier verwacht. Na haar staat er niemand meer op de planning. De chirurg vond dat een beter idee, anders zou hij zich misschien moeten haasten en laat dat nu net eens geen goed plan zijn.

De zaalarts keurde haar goed, de verpleegster nam nog een laatste buisje bloed af met vele groetjes van onze favoriete slaapdokter er bij en iedereen op de kinderafdeling duimt mee. 

Nu ligt ze al lang in dromenland. Ze is er gerust in en vertrouwt tweehonderd procent op haar dokters. Waarom ben ik dan niet even rustig en verlang ik zo terug naar de stilte van het hoge noorden?

Een gedachte over “Even weg”

  1. Veel sterkte en moed.We duimen mee vanuit Thailand 👍,laat zeker nog iets meer weten een dezer aub en geef Elselien maar een dikke knuffel van Pieter en mezelf.grtjs

Laat een antwoord achter aan Dirk Kine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *