De dagen worden steeds korter, de kippen lopen er bij alsof iemand een grote ton water over hen heeft uitgegoten.  Het regenwater zoekt zich een weg door de goten vol afgevallen bladeren.  De ochtenden zijn koud en kil en boven de vijver kringelt een ijle nevel. Binnen voel je echter de warmte.  Vandaag kwam Sint Maarten langs bij onze drie meisjes en dat zorgde zelfs bij die grote deugenieten voor verraste uitroepen en blinkende oogjes. 

Het is herfst en ons gezin is al weken thuis. Gelukkig is de pijn voor onze held weer wat draaglijker geworden. Het ophogen van de chemo en de pleisters zorgen voor rust in haar lijf en haar hoofd. Wij hopen op een lange stabiele periode, maar weten tegelijkertijd dat we gewoon weer wat extra tijd hebben gekregen. Tijd om te knuffelen, te genieten en gelukkig te zijn, tijd om te zorgen voor elkaar. Tijd om sommige dromen toch nog proberen waar te maken. Tijd om te houden van…