Het is gelukt. Na vierenvijftig dagen mochten we de auto weer volladen met alle nieuwe knutselwerkjes, de vuile was, de spelletjes, een hele hoop kussens en natuurlijk de knuffels die overal mee moeten. Daarnaast stapelden we in de koffer nog vier grote dozen met voeding en medicatie en toen pastte net onze prinses er nog bij.

We zijn zo blij dat we terug thuis zijn. De ruimte, het gezelschap, het ’s avonds buiten kunnen zitten, de voorbije acht weken kon het niet. En ook al werden we in de watten gelegd door al die lieve verpleegkundigen, we misten de rest van ons gezin. Nu gaan we genieten, genieten en … genieten.

6 gedachten over “”

Laat een antwoord achter aan lifeinwordspart2 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *