Terug thuis. We zijn ongelooflijk blij dat we weer samen zijn en toch weet ik soms niet hoe ik me voel. Af en toe ben ik gewoon triest. Je komt thuis en onmiddellijk zit je weer in het gewone leven waarin de dochter zich een weg zoekt. Je ziet ze gevangen zitten in haar kleine wereld en wil haar zo graag de ruimte geven. Ze zal nog even geduld moeten hebben. Daarnaast ben ik ook gewoon moe. Moe van de korte nachten, moe van het zorgen, moe van de zorgen, moe, moe, moe… Het werk stopt echter nooit en de zorgen in mijn hoofd blijven ook malen. Af en toe mis ik een stopknop.
De dochter doet het goed. Ze geniet van het kijken naar de duif en de merel die beiden bezig zijn een nest te bouwen. Ze geniet van het moeke-eten en alle aandacht van vake en de broer en zussen. Ze geniet van het thuis zijn. Deze middag is ze zelfs mee geweest naar de Colruyt. Het was rustig en zo kwam ze ook eens buiten.
We proberen ons hier ook weer te organiseren. Een aantal zaken zijn weer nieuw en onze apotheek moest dan ook opnieuw aangevuld worden. Sinds gisteravond hebben we al rond de 200 euro uitgegeven aan medicatie en verzorgingsmateriaal. Jammer genoeg telt verbandmateriaal in het geval van de dochter niet mee voor de maximumfactuur. Gelukkig krijgen we wel de zakken voor de suprapubische sonde gratis, maar de grote nachtzakken moet je dan weer zelf betalen. Ook de pleisters om alles af te plakken, betaal je uit eigen zak en als je weet dat de pleister om tractie van de sonde te vermijden bijna 12 euro kost, loopt dit wel flink op. In het ziekenhuis hadden ze ons ook verteld dat de urinezak elke drie dagen moest vervangen worden. Nu blijkt dat je maar 20 zakken terugbetaald krijgt per drie maanden. Dat wil zeggen dat je dus 10 zakken zelf zou moeten betalen. Ik denk dat we de zakken gewoon een aantal dagen langer zullen aanhangen. Hopelijk geeft dit dan geen problemen naar infecties toe.
Morgen gaat Elselien nog eens een paar uur naar school. Ze kijkt er al naar uit. Even terug naar het gewone leven. En dan start de paasvakantie!
Hopelijk kan je een beetje tot rust komen en genieten van een mooi paasweekend!
Voor Elselien is thuis fijner, maar moeders worden van de ene drukte (ziekenhuiszorgen), in de andere zorgen (thuis, waar iedereen mama ook erg gemist heeft) gegooid. Gelijk weer in het ritme mee, maar toch ook weer al die extra dingen moeten regelen. Jij zou een weekendje helemaal voor jezelf moeten hebben. Lekker slapen, salpen en nog eens slapen, aanrommelen, wandelen, wat je hoofd even helemaal leeg kan maken. Ik snap het helemaal Ilse, mss kun je wat vaker gelijk met Elselien gaan rusten en soms gewoon een uurtje op je slaapkamer alleen zijn! Probeer van de Paasdagen te genieten en pak je rust!
Heel begrijpelijk dat je moe bent! Het idee hierboven van dat meerusten vind ik wel een goeie tip. Zorg goed voor jezelf… Xxx
Het duurt ook al zo lang he. Met onze bewondering en aanmoedigingen geraken jouw reserves ook niet aangevuld natuurlijk 🙁 Meerusten zou ideaal zijn…hoewel je best eens een paar dagen en nachten ongestoord voor jezelf zou hebben natuurlijk.
In elk geval alvast mooie paasdagen gewenst voor jullie mooie gezin!