Vuurwerk

Van één ding ben ik zeker, ons leven is niet saai. Nooit, never, jamais! Integendeel, de spannende momenten volgen elkaar bij tijden heel snel op. Vorige week mochten we een urineweginfectie onder controle proberen te krijgen (missie mislukt),) en gisteren kregen we te horen dat er trombussen roet in het eten strooiden en er gestart moest worden met spuitjes bloedverdunner (goed plan, maar ook niet uitgevoerd). Een mens zou dan denken dat het even genoeg is geweest, maar niet ten huize giraffenvlekjes. Daar werd de spanning nog wat opgedreven.

Deze ochtend was het de bedoeling dat ik de poortkatheter zou herprikken. Helaas pindakaas draaide dat even anders uit. De naald belandde overal behalve in het poortje. Aangezien alles in die regio ook nog wat gezwollen was, besloot ik de hulp van Brussel in te roepen. Na enig overleg mochten we afkomen en daar werd onder kalinox nog eens geprikt. Het lukte niet. Er werd nog eens geprobeerd, geen resultaat. De echodokter kwam er bij en met behulp van het echotoestel tekende de verpleegster waar ze moest prikken. Nog steeds geen succes. De wanhoop en de twijfel begon bij iedereen te groeien, niet in het minst bij onze prinses. Er was nog één optie, prikken met röntgenbegeleiding, de trip naar de radiologieafdeling was gelukkig kort en daar werd een foto gemaakt en nog één en toen stond iedereen  perplex. De poort was gewoon niet aan te prikken aangezien ze 180° gedraaid lag. Als volgende op de lijst werd de chirurg erbij gehaald. Die probeerde nog even te toveren met wat naalden en fingerspitzengefühl, maar het mocht niet baten. De poort bleef waar ze was. Een operatie was het enige dat nu nog kon helpen en na nog een negatieve coronatest (tja, dat beest zweeft hier ook nog rond) vertrok ze naar het operatiekwartier. Anderhalf uur later mocht ook ik weer naar boven bij onze al wakkere held. Onderweg kwam ik de chirurg nog tegen en toen kreeg ik een onvoorstelbaar operatieverslag. Na het opensnijden ontdekte de chirurg dat de poort toch weer/nog(?) goed zat, maar… op het aanprikdeel had zich een hard verkalkt laagje gevormd. Dat zorgde er voor dat er niets meer voorbij kon. Waar dat laagje vandaan komt, kon de dokter ook niet verklaren. Ze heeft het weggeschraapt, de poort nog eens goed gefixeerd en de boel weer dicht gelijmd. 

Nu zijn we terug op de kamer. Zoonlief bracht een paar onmisbare zaken en wij blijven een nachtje slapen. En misschien, hopelijk, kunnen/mogen we  morgen naar huis om toch nog samen te vieren. Het feestmenu zal aangepast moeten worden, plannen is niet echt ons ding, maar dat zal het genieten niet in de weg staan. 

2020 eindigt voor ons op deze manier toch nog met vuurwerk, maar voor 2021 wens ik echt wel wat minder spektakel en show. 

7 gedachten over “Vuurwerk”

  1. Pfffff, genieten morgenavond. Dat is wat ik hoop dat er gaat gebeuren. Ik duim heel hard. Xxx

  2. Ondanks alles toch een spetterend 2021. Hopelijk virusvrij en gewapend met een doeltreffend vaccin kunnen we ons “beest” verslaan. Pas op met de overgang naar 2021 is vuurwerk verboden, ik duim dus voor een rustig 2021 voor de gehele familie. 👍🧨💚

  3. Zo on on ongelooflijk…
    Maar, toeval bestaat niet
    Ik ga er nu van uit dat jullie morgen huiswaarts gaan…
    Ik hoop het met elke vezel van mijn lichaam
    Ik wens jullie voor de laatste dag van 2020 de allermooiste, allerwarmste, aller verrassende momenten toe.

  4. Wat een spannende capriolen voert die poort toch weer uit. Het lichaam van Elselien zal gedacht hebben: “Rustig jij! Met een laagje kalk geraak je mooi niet op je zij!”
    Wij wensen jullie straks een liefdevol samenzijn van oud naar nieuw om met vertrouwen 2021 in te gaan.
    🍀🥂😘

  5. Ik sta steeds versteld over de moed en veerkracht die jullie hebben .
    En wat een super dochter , ondanks alle perikelen !
    We kunnen niet anders dan bewondering hebben , we wensen jullie veel liefde aan het begin van het nieuwe jaar .

    Moniek

  6. Wat adem, wat lucht… Zo erg!!
    We wensen we jullie heel intens een rustig, zorgenvrij, blij samenzijn deze avond.
    Herman en Annie

  7. piep wat een krachtig team zijn jullie met zijn
    allen, hop naar huis… en dat menu.. alles smaakt bij wat kaarsjes, knuffie en hop naar 2021

Laat een antwoord achter aan Buydts Ingrid Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *