uitbreiding

IMG_0006

Elselien breidt uit.  toen ze van intensieve zorgen de overstap maakte naar kids 2 was er nog één pomp.  Enkel de TPN (=voeding) werd nog toegediend door de poortcatheter.   Ondertussen zat de dochter al aan twee antibiotica door de pomp, litican werd ook door de poort gegeven en af en toe ging er ook nog extra vocht door.  Daar waren al twee pompen voor nodig.  Vandaag kregen we een niet zo leuke boodschap.  De infectie op de poort is heel moeilijk weg te krijgen.  Na 7 dagen héél straffe antibiotica zijn de vieze beesten nog niet uitgeroeid.  De dokters worden een beetje wanhopig, want er staat niemand te springen om die poort weg te halen.  Ze hebben de koppen nog eens bij elkaar gestoken en toen vonden ze nog een ander antibioticum:  doxycycline.  De vanco wordt vanaf nu via een spuitpomp 24/24 gegeven.  Dus, daar is pomp nummer drie.  De doxy wordt morgen ook opgestart, dus pomp nummer vier wordt ook ingeschakeld.  Nu kan je je afvragen waarom ze nog niet starten met de nieuwe antibiotica, de reden is even simpel als straf, dit medicijn moeten ze uit het buitenland laten komen.  Als onze dochter iets doet, doet ze het goed en grondig.  Nu hopen dat dit hét wondermiddel is dat ze nodig heeft.  Jammer genoeg hebben ze vandaag wel nog een infuusje moeten prikken.  Al die medicijnen mogen niet samen met de TPN door de poort.  Er was dus een tweede toegang nodig, maar heel dapper heeft ze ook dit weer doorstaan.

Naast dit alles krijgt ze ook nog een heleboel opgeloste pilletjes en drankjes via haar maagsonde:  twee dingen tegen de spasmen en de fantoompijn, ene vochtafdrijvend middel, nog een antibioticum om de darmen te beschermen, een maagbeschermend middel, twee dingen om minder misselijk te zijn en dan niet te braken en nog een paar pijnstillers.  De verpleegsters hebben er een halve dagtaak aan om alles klaar te zetten en toe te dienen.  Tegen dat ze rond zijn met de eerst gift, mogen ze herbeginnen met de volgende ronde.

Ondanks, of misschien wel dankzij al deze medicijnen is onze meid vrij goed.  Ze maakt heel wat grapjes met de verpleegsters en kan ze ook wel rond haar vinger winden.  In de stoel zitten gaat steeds beter en ook eten (toch als het koekjes van Annelies zijn) gaan steeds vlotter binnen.  We hebben nog een lange weg te gaan,  hij lijkt steeds langer te worden en we raken steeds trager vooruit, maar soms is ze toch wel plots eens een stapje verder.

5 gedachten over “uitbreiding”

  1. Ilse, als ik jou al deze medicijnen zie beschrijven, denk ik dat jij ondertussen ook al voor het ingangsexamen van geneeskunde zou slagen 🙂 Elselien ziet het groots hé, niet nationaal maar internationaal. Ik duim nog maar eens voor een positieve vooruitgang zonder al te veel verrassingen de komende dagen.
    Dikke knuffel X

  2. langzaam maar zeker, al zou je wel willen dat het wat sneller gaat
    misschien als al de medicatie resultaat heeft
    Elselien is een dapper meisje die al deze ingrepen ondergaat en dan toch opgewekt blijft
    een dikke knuffel

  3. Ilse, had je de dokters voor je kappersbezoek dan niet op het hart gedrukt dat ze niet meer met nog nieuwe verrassingen moesten komen?
    Potverdorie toch 🙁
    Ik blijf met jullie hopen dat die portacath erin mag blijven, want een nieuwe plaatsen is doorgaans aan de andere kant na een infectie 🙁
    Hopelijk heeft de nieuwe antibiotica geen vervelende bijwerkingen!
    We duimen x

  4. Lieve Ilse ,

    Met mijn krulspeleden in mijn haar voor morgen onze trouwdag,,… Denk ik aan jullie ,… Hoe moedig jullie zijn ,…. Hoe dapper Elselien is ,… Ik wou dat ik kon toveren zodat jullie in Villa Rozerood konden genieten ,…maar alles komt goed daar ben ik van overtuigd ,….
    Een mega dikke knuffel ,Ann xxxxx

Laat een antwoord achter aan Ann Vanmoen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *