voorzichtig hopen

IMG_0049

Vandaag was het een dag van bekomen.  Een dag van veel slapen voor Elselien en een dag van haar aanraken en haar hand vasthouden van onze kant.

Deze namiddag was de koorts weer wat onder controle.  Jammer genoeg is ze tegen de avond weer wat beginnen opzetten.  We hopen dat alles onder controle blijft.  Voor de rest heeft onze flinke dochter het vandaag voorbeeldig gedaan.  Ik moet er wel bij zeggen dat ze het zo doet dank zij al de medicatie en de ondersteuning.  Er wordt nog niet al te veel afgebouwd, integendeel zelfs.  Ook de beademing heeft ze echt wel nodig.  Deze namiddag gingen er plots alarmen piepen, ze zat aan een ademsnelheid van 50 maal per minuut.  Zelfs voor Elselien is dit te hoog.  De verpleging vond niet onmiddellijk wat er mis was, maar na enig zoeken, bleek de filter van het toestel los te zijn gekomen.  Elselien had dit overgenomen door zelf te ademen, maar dit vroeg duidelijk veel te veel moeite.

Eigenlijk laten ze haar nu gewoon een aantal dagen recupereren en proberen ze haar niet te veel te belasten.  De dormicum is verhoogd zodat ze zoveel mogelijk slaapt.  Wanneer ze wakker wordt is ze immers elke keer heel bang.  Ook al is het voor ons als ouder leuker om contact te kunnen hebben met onze dochter, toch kiezen wij mee voor de sedatie omdat we zien dat ze er veel beter mee is.

Lieve kleine dappere meid, het is zo moeilijk om je daar te zien liggen, maar ik geloof er rotsvast in dat je voelt en weet dat heel veel mensen je zo graag zien.

 

8 gedachten over “voorzichtig hopen”

  1. Natuurlijk is er nu tijd en ademruimte nodig, natuurlijk heeft ze nu hulp nodig. Ik ben er zeker van dat dit zo belangrijk voor haar is jullie hand te kunnen voelen zodat ze zich kan overgeven aan de slaap, ook al is dit kunstmatig. Slaapwel. Blijf verbonden.

  2. Er zijn voor haar, meer kan je niet doen… Weet dat er veel mensen zijn die vanop de tweede rij duimen en denken aan haar en aan jullie…

  3. Lieve Elselien en familie,
    Met spanning kijk ik uit naar de verslagjes. Er zijn toch al wat lichtpuntjes waar jullie je kunnen aan optrekken. Niemand kan zich inbeelden hoe onnoemelijk zwaar dit moet zijn om dragen. Ik hoop dat jullie de moed en de kracht blijven vinden om vol te houden en erin te blijven geloven. In gedachten blijven we verbonden. Veel sterkte en liefs!

  4. Lieve Elselien
    In gedachten ben ik bij jou.sMorgens als ik wakker word is mijn eerste gedachte aan jou. Ik weet dat je sterk bent maar het is toch een harde strijd voor dat kleine lichaam.In gedachten geef ik je een dikke knuffel. je meter tante Lieve

  5. Lieve peter, ilse en kids. Wat moet dit ondragelijk zwaar zijn voor jullie om je dochter en zusje zo te moeten zien. Wij leven hier in giesbeek erg met jullie mee. We lezen de verhalen met kippenvel en tranen in de ogen. Wat zouden we graag iets voor jullie doen om deze strijd te verzachten. We duimen en onze gedachten zijn bij de kleine elselien die vecht als een tijger. Jullie zijn allemaal toppers. Als jullie het even moeilijk hebben voel je dan niet schuldig. Ook voor jullie is dit een zware strijd waarbij niemand jullie kan afwisselen. Het is niet zwak om te zeggen we trekken het even niet. Jullie doen het super. Heel veel liefs van wouter, vanessa,mette en nika.

Laat een antwoord achter aan Sofie Van de Maele Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *