tegenslag

Een pechdag, anders kan je dit niet omschrijven.  De jongste dochter is nog steeds zo misselijk,  naar huis gaan, zat er dus echt niet in.  We blijven al zeker tot maandag in het ziekenhuis.  Vooral ook omdat er toch weer een paar nieuwe zaken zijn opgedoken.  Er werd al een paar weken geklaagd over pijn in haar bil en daarom besloot de neuroloog om alvast een echo aan te vragen om eens te kijken of er iets te vinden was.  De röntgenarts ontdekte een gigantische kluwen van neurofibromen op een grote zenuw die vertrekt van in de knie tot aan haar onderrug.  De dokters mogen zich dus weer eens over een nieuw probleem buigen.

Blij is onze held niet echt.  Ze had zo gehoopt dat ze naar huis zou mogen, in de plaats krijgt ze nog een extra portie slecht nieuws.  Haar potje zit echt wel vol.  We kunnen alleen maar hopen dat haar positieve instelling weer de bovenhand krijgt.

De kamerdeur blijft voorlopig ook nog dicht.  Resultaten zijn er nog niet vanuit het labo, maar de vancomycine is al besteld om zodra het mag er mee te starten.  We zullen dus nog een tijdje op de gele schorten en de blauwe handschoentjes moeten kijken…

3 gedachten over “tegenslag”

  1. Wat een verschrikkelijk vervelend nieuws dag jullie weer te verwerken krijgen. Geef mekaar en jullie kleine schat een dikke knuffel van ons! We duimen voor beterschap!
    X

  2. ik lees regelmatig je blog en pffft…. dat is niet simpel, zeg!! elselien is een supermeid, maar ondertussen blijft al dat volhouden en slecht nieuws en ziekenhuisdagen toch maar gewoon ‘shit’! en wordt zowel elselien als jij en de rest vd familie er héél moe van. heb je nog misschien een nieuwe serie, een nieuw spel, whatever… dat jullie wat kan afleiden ? uit ervaring weet ik dat je er na een tijd soms gewoon niet meer opkomt…of de pizzaboy naar t ziekenhuis laten komen, al is het voor één hap? (ik weet niet hoe het met de isolatie zit) of iets anders? we duimen hier en geven jou en elselien een dikke virtuele knuffel!!!! veel liefs, lieve en lena

Laat een antwoord achter aan lieve meyer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *