Machteloos

Ik sta aan de zijlijn en kijk machteloos toe.  Een ziek lijfje is weer eens aan het vechten.  Urineweginfecties wisselen elkaar af, de antibiotica zorgt voor grotere darmproblemen.  Ze is misselijk en braakt.  Ze voelt zich niet goed en heeft pijn.  En toch zie je ze weer knokken.  Deze ochtend lukte bednet nog niet, ik stuurde dan maar een berichtje dat onze prinses te ziek was.  Deze namiddag ging ze wel naar de reva, maar na dat uurtje zag ik ze weer scheef zakken en bleek en misselijk worden.  Toch wou ze zo graag bednetten.  Onze dappere held deed het een uurtje voor ze weer in bed wou.  Ik bewonder ze en tegelijk breekt mijn hart.

De voorbije weken ging het in onze ogen nochtans goed en begonnen we weer wat meer te hopen en te dromen, maar haar fragiele gezondheid heeft ons weer met beide voeten op de grond gezet.  Tussen willen en kunnen ligt nog steeds een heel hoge berg.  Daarover geraken blijkt enorm moeilijk te zijn…

Tussendoor zijn er gelukkig ook mooie momenten en genieten we van de kleine dingen.

3 gedachten over “Machteloos”

  1. Zo denk je elke keer weer dat je mss eindelijk eens in rustiger vaarwater terecht bent gekomen en dan ineens ….. einde van de droom. Weer terug n de harde werkelijkheid. Gelukkig hebben jullie wat leuke dingen mogen beleven en hopelijk heeeeel snel weer!

  2. Jullie komen steeds tot de essentie der dingen.Leven in het nu en genieten van de kleine dingen . Gelukkig kunnen jullie dit blijven zien. Maar jammer genoeg telkens ook de confrontatie met hoe machteloos we soms zijn… alleen er zijn voor mekaar is wat we dan nog in handen hebben. Echt chapeau voor jullie. De hoop en de moed… maar eerst voor al deze woorden… gewoon een dikke knuffel.x

  3. ik hoop dat het al een beetje beter gaat met de lieve prinses. ik denk aan jullie.
    een dikke knuffel, Hilde

Laat een antwoord achter aan karin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *