over vanco en zo

De dochter had al voor de vierde keer een infectie met het clostridiumbeest.  De tweede naam van die griezel is trouwens dificille.  Dit zegt al genoeg.  Het is een vervelend en soms heel hardnekkig beestje.  De vorige keren kreeg onze held het standaard antibioticum bij zo een uitbraak.  Deze keer werd er naar het grover geschut gegrepen in de hoop dat beest eindelijk een kopje kleiner te maken.  Het antibioticum dat nu op het toneel verscheen, was vancomycine of voor de vrienden, vanco.  Dit moet ze minimaal vier weken nemen.  Sinds vrijdag is onze prinses thuis.  Ze kreeg de aangebroken fles vanco mee naar huis en zo kwamen we het weekend door.  Aangezien ik ook wist dat dit geen standaard medicijn is, ben ik deze ochtend om half negen al bij de apotheker geweest om onze bestelling te plaatsen.  Die keek al eens vreemd op bij het lezen van het voorschrift.  We kregen te horen dat we de speciale aanvraag voor een gedeeltelijke terugbetaling zo snel mogelijk in orde moesten brengen.  Tien flacons kosten zo maar eventjes 170 euro.  Het aanvraagformulier is binnen bij het ziekenfonds…

Deze namiddag mocht ik de bestelling afhalen.  Aangezien ik elke flacon twee maal gebruik, vroeg ik me af hoe je dat bewaart.  De apotheker wist het ook niet, dus openden we een verpakking.  Groot was mijn verbazing toen bleek dat ik dit medicijn (dat eigenlijk bedoeld is om intraveneus toe te dienen, maar wij geven het via de sonde) eigenlijk nog moet bereiden.  Dit had niemand me verteld.  Morgen bellen we dus maar eens naar de apotheek van het uz en gaan we op zoek naar steriel water, spuiten en naalden.

Thuiszorg is iets moois, het is ook fantastisch dat ik het allemaal zelf kan en mag doen, maar het zou toch handig zijn wanneer ook het juiste materiaal voorzien wordt…

Een gedachte over “over vanco en zo”

Laat een antwoord achter aan Kirsten en co Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *