Dochterlief is hip. Ze heeft het nieuwste van het nieuwste gekregen van de artsen en is er zelfs blij mee.  Nadat ze de voorbije jaren reeds alle soorten maag-en darmsondes heeft mogen uittesten, is ze nu al een tijdje bezig met infuuslijnen. Ze heeft al jaren een port-à-cath, kreeg reeds twee maal een picclijn, had al een centrale lijn in haar hals, heeft al ontelbare perifere (een gewoon) infusen versleten en nadat vandaag er weer eens eentje sneuvelde, toverden de artsen iets nieuws uit hun hoge hoed. Gewoon herprikken was geen optie meer, dus onze favoriete anesthesist werd ingeschakeld en zij kwam af met de ‘midline’. Dit is een gewoon infuus, maar dan met een veel langere naald die geplaatst wordt in de bovenarm. Na een kleine plaatselijke verdoving, schoof de dokter het infuus met behulp van het echotoestel op zijn plaats. Dit infuus zou haar uit de nood moeten helpen zodat de vervelende prikken tenminste niet meer nodig zijn. 

Dinsdag mag ze hopelijk nog eens naar het operatiekwartier voor haar poort. De artsen lieten ons weten dat we hier nog minstens tot volgende week vrijdag zullen zijn. Wij plannen voorlopig niet meer, de einddatum is al zo vaak opgeschoven.

Eén van de zussen kwam ons samen met vriendjelief wat opvrolijken. De komende week is de kamer gevuld met prachtige bloemen. Dank je wel lieve schatten voor die leuke verrassing. Ze maakte een bij tijden toch wel moeilijke dag weer goed.