Chocolade

Soms helpt alleen nog chocolade. Deze uitdrukking komt niet van mij. Een aantal maanden geleden zat ik bij dochterliefs psychologe en mocht ik aanduiden hoe ik me voelde. Deze zin pastte toen helemaal. En ook nu is hij van toepassing. Gelukkig ben ik niet de enige die dit weet. Zo bracht mama kadee al twee grote plakken en ook kleine grote zus houdt onze voorraad op peil. Vandaag was het nochtans een betere dag voor onze schat.  De longen worden nu heel gericht behandeld, maar hebben een stevige oplawaai gekregen. Of ze ooit nog volledig zullen herstellen is momenteel koffiedik kijken, maar wij leven nu van uur tot uur. De dagen vullen zich met intraveneuze medicatiegiften, wondverzorging, meten en verfrissen. Tussendoor komt ook de kinesist weer twee keer langs en springen alle dokters eens binnen. Vandaag zagen we er maar liefst acht! 

Kleine grote zus zorgde ook voor een opbeurende noot met haar vrolijke gebabbel en zelfgebakken koekjes en samen met kleine zus probeerden ze mij te verslaan met een spelletje Kniffel.

Zus werd afgelost door vake en dat zorgde ook nog voor een welkome onderbreking tot we samen een gesprek hadden met de neuroloog over hoe het nu verder moest/kon/ zou gaan met onze lieve meid. Het blijft niet te voorspellen wat er nog op haar en onze weg zal komen, maar nu ze vorige week duidelijk heeft aangegeven waar haar grens lag, kunnen we alleen nog haar trein mee helpen besturen. Het was een gesprek dat pijn deed en toch ook veel rust gaf. Het liet ons weer maar eens voelen hoe meelevend de artsen hier zijn en hoe een heel team klaar staat voor ons.

En toch, terug op de kamer,… soms helpt echt alleen nog chocolade…

2 gedachten over “Chocolade”

Laat een antwoord achter aan Irene Caubo-Damen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *