Zo moe

Hoeveel gradaties van moe zijn, kan je hebben?  Blijkbaar zijn er heel wat.  Je kan moe zijn na een deugddoende wandeling, moe na een avondje stappen, moe doordat je een zware werkdag had.  Ook wanneer je ziek bent, voel je je doodop, je bent moe van in de tuin te werken of moe na een fitnesstraining.  Met een beetje rust of een nachtje goed slapen, kom je er meestal weer snel bovenop.  Soms zit het moe zijn dieper.  Je voelt je moe na talloze onderbroken nachten, door te veel piekeren, door weken in een ziekenhuiskamer opgesloten te zitten.  Deze moeheid is al een pak moeilijker te verwerken.  Ze kruipt in je kleren en belet je soms om te slapen.  Tot slot heb je het moe zijn dat al heel lang aansleept.  Na jaren roofbouw te plegen op je lichaam is bijna alle energie heel langzaam maar zeker verdampt.  En toch blijft een mens maar door doen.  Je haalt je energie uit de kleine dingen rondom jou:  een dochter met een mooi rapport, tevreden artsen, samen rond de kerstdis kunnen zitten, betrokken mensen rondom ons.  Het is dank zij die energie dat het nog net lukt. Toch hoop ik dat we zo stilletjes aan in rustiger vaarwater terecht komen.  Om het in Eftelingtermen te zeggen:  het moet niet steeds Joris en de draak zijn, de pagode is ook leuk…

2 gedachten over “Zo moe”

  1. Ik hoop het ook echt voor je! Het heeft ook echt een tijd nodig voordat jouw moeheid wat zal afnemen! Maar ik herken het enorm. Nu alweer 4 maanden geleden is Thim voor de 19e x aan zijn hoofd geopereerd. Er zijn veel dingen die uitputten maar idd de zorgen rondom een kind/kinderen; een kind die constant zwaar met de gezondheid zit en zelf er helemaal niets aan kan doen; een kind die totaal afhankelijk is van jou. Dat sloopt en is ook een sluipmoordenaar. Nu pas, ondanks andere beslommeringen natuurlijk, begin ik af en toe weer wat licht te zien. Nog steeds ben ik gigantisch moe, maar ietsje minder dan toen. Ilse, ik steek veel kaarsjes voor jullie aan. Kaarsjes voor Elselien, dat ze nu eindelijk een tijd zonder ziekenhuis en vieze beestjes mag leven. Kaarsjes voor jou, omdat jouw noodvoorziening aan energie eerst bijgevuld moet worden en daarna gewoon weer energie om in de plus te mogen komen.
    Dat is ook wat ik jullie zo ontzettend van harte gun voor het nieuwe jaar!!! Kaarsjes voor jullie als gezin, om fijn in het nieuwe huis een mooi en nieuw begin te mogen maken!

  2. Ik heb de afgelopen dagen al veel aan je gedacht tussen het ‘verpleegster zijn’ door 😉 . Ik hoop zo met je mee. Maar ook al kan je niet alles zomaar veranderen, het blijft wezenlijk, lieve Ilse, om af en toe tussendoor je eigen batterij op te laden voordat je lichaam je neerlegt… Dus, tijd voor een massageke, een avondje of namiddagje welness, of… Ik hoop zo met je mee op ‘ rustiger vaarwater’. xx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *