Maand

Eén maand geleden kwamen we toe op kamer tien met een koffer vol hoop op beterschap. Onze held keek met gemengde gevoelens uit naar de ingreep maar  was er vrij gerust in.  Wat liep het echter daarna vreselijk fout. De eerste dag leek alles prima te gaan, maar toen zagen we een meisje dat steeds zieker werd. In zeven haasten werd ze terug naar het operatiekwartier gebracht en startten voor ons slopende uren en dagen. Ook nu nog, vijfentwintig dagen na de tweede operatie blijft alles heel moeilijk. De infectie is ondanks de zware antibiotica niet onder controle, haar bloedwaarden blijven slecht ook al kreeg ze al liters bloed, plasma en eiwit. Haar buik is een slagveld van drains, littekens en wonden. 

Zelf gaf ze aan dat het genoeg is geweest en ik begrijp haar. Op deze Kerst beseffen we dat haar lichaam nog steeds een zware strijd voert en dat de artsen er alles aan doen om haar zo veel mogelijk comfort te geven. Er zullen geen pijnlijke onderzoeken meer volgen en er komen geen zware ingrepen meer. In de plaats kwamen er moeilijke gesprekken, warme knuffels, sprankels hoop en gedeelde tranen.

Op deze Kerstdag wens ik dat iedereen zijn geliefden eens stevig vast neemt, ik wens jullie  rust en levenslust. Straal geduld, liefde en zachtheid uit en bovenal, geniet van het leven, ook wanneer het leven niet is wat je er van verwachtte.

9 gedachten over “Maand”

  1. Zo een mooie kerstwens! Recht uit te hart… wat had ik voor jullie een andere kerst gedroomd en gewenst! We sturen alle liefde en warmte jullie richting uit! Xxx

  2. Vreselijk. Hoop dat jullie toch nog een gevoel van liefde en warmte mogen ervaren tijdens deze donkere dagen. Heel veel liefs!!!

  3. Zware krop in de keel, geen geschikte woorden. Sterkte en dikke knuffel aan de hele familie…

  4. Ik wens jullie warmte toe, en steun uit onverwachte hoeken. Kleine lichtpuntjes die zelfs donkere dagen een beetje lichter kleuren. We denken aan jullie!

  5. Lieve Ilse, ik zit hier nu al een tijdje met jouw brief voor me en zou je zo graag vanalles willen zeggen, toewensen,… maar het enige wat komt zijn tranen. Ik heb hier geen woorden voor en krijg alleen maar dat steeds terugkerend gevoel van onmacht en onrecht. Ik wil jou en je prachtige gezinnetje een warme knuffel geven . En voor wat het waard is : we denken hier heel veel aan jullie. Veel liefs 💞💞💞💞💞💞

  6. Hmm – de eerste dagen merkte je lichaam toch dat het wel deugd deed die reeks operatietjes, zou dat toch niet helpen om die infectie onder controle en weg te krijgen ism idd de klassiekers van behandeling? Je lichaam zou van die ingreepjes toch lange tijd profijt van hebben. Niet te veel overdenken, tja en wat rusten? ’t Is toch aan het regenen buiten ? 🙂 Veel goeie moed.
    PS Ze vragen hier of je altijd op dezelfde kamer ligt of je anders de ene keer daar light en een andere keer weer in een andere kamer? En of je een lievelingskamer hebt ? En welk verdiep? Zie je de zonsopgang of ondergang?
    Familie AERTS NAYER Mey-SREY 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *