kamer 32

We laadden de auto vol, de dochter werd stevig vastgezet en onder een stralend winterzonnetje reden we niet richting zee, maar recht naar Jette.  Op een overvolle parking vonden we gelukkig nog een plaatsje dicht bij de ingang en al gauw werden we verwelkomd op kids 2.  Daar werd ons niet veel rust gegund.  Terwijl de matras nog aan het opblazen was, kwam een arts al voor een eerste intake en een tweede… en een derde…  Toen wist ze voorlopig genoeg.  Even later kwam de zaalarts en mochten we nog eens het hele verhaal doen.  We zagen ook nog de assistent-neuroloog en konden het hele verhaal nog eens toelichten.  Na het avondeten sprong de nefroloog ook nog binnen.  Hij was wel tevreden dat de zwelling door het teveel aan vocht, verdwenen was.  Dat was dan toch al één probleem dat opgelost was.  Ik heb hem dan ook maar bedankt voor het feit dat hij de link met een bloedstolsel had gelegd.  Zelf vond hij het jammer dat hij voor de andere problemen geen oplossing uit zijn mouw kon schudden.

We kunnen alleen maar hopen dat in de komende week een paar zaken opgelost raken zodat onze held achter de donkere wolken toch de zon weer kan zien schijnen.

Een gedachte over “kamer 32”

Laat een antwoord achter aan Greet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *