1, 2, 3, 4…

Onze held heeft last van vieze bacteriebeesten. Niet één, niet twee, zelfs geen drie, maar vier van die krengen hebben de weg gevonden naar haar lijf. Vorige week zondag kreeg ze koorts, de urine zag er vreemd uit en midden op de dag viel ze tijdens het bekijken van een film pardoes in slaap. Er begon een eerste alarmbel te rinkelen. Op maandag werd de huisarts ingeschakeld en er gebeurde overleg op  hoog niveau tussen alle diensten die zich met onze dochter bezig houden. Een urinestaal vertrok naar het labo en toen startte het wachten op resultaat. In afwachting gaven we al extra vocht om de blaas te spoelen in de hoop dat alles opgelost zou raken. Dinsdag leek het te beteren, woensdag beleefde ze een prachtige dag dank zij studio Nona, maar tegen een uur of vijf was onze prinses haar pijp uit. De koorts stak terug de kop op, de urineproblemen leken weer groter. Gelukkig kwam op donderdag de huisarts langs. Die liet weten dat er al zeker twee, maar waarschijnlijk weer drie beesten in de urine zaten. De artsen in Brussel hadden al besloten dat een éénmalige dosis antibiotica misschien wel soelaas kon bieden. Ik liet ook nog even de poort zien die ook weer vreemd deed, maar huisartsen weten jammer genoeg niet zoveel van poortkatheters, dus vertrok er ook een bericht met foto naar Koester.  Zij schakelden op hun beurt op vrijdag het team van het uz in. Even naar Brussel leek de beste optie om zo rustig het weekend in te kunnen gaan.

Een kanjer van een misrekening…  Het moment dat de radioloog de woorden ‘ik zie geen vocht, maar wel een ontsteking’ uitsprak, wist ik hoe laat het was. Dochterlief keek sip, ik reed nog maar eens huiswaarts om de hele verhuis te doen. De antibiotica is opgestart, we logeren hier al zeker tot maandag. Hopelijk toont de echo een dan geruststellender beeld. In afwachting kunnen we weer maar eens enkel hopen en duimen dat we snel weer thuis zijn.

Ons meisje houdt van dieren, maar bacteriën behoren echt niet tot haar favorieten, jammer genoeg houden die beesten wel heel hard van ons meisje.

2 gedachten over “1, 2, 3, 4…”

  1. Jammer dat die beesten steeds bij haar willen zijn. Hopelijk mogen jullie snel terug naar het zo rustige Mespelare terug keren. Veel moed en lieve grtjs.

  2. Jullie superheld gaat die bacteriën wel verslaan samen met al die super dokters en verpleging lukt dat wel. 👍👍👍😘😘😘

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *