Het is achter de rug. Stipt om acht uur belandde onze held weer op de operatietafel. Met een heel klein hartje keerde ik terug naar de kamer om te wachten. Stipt drie uur later kwam het verlossende telefoontje dat ik terug boven werd verwacht. Snel vertrok ik met de nieuwe operatieknuffel (een stinkdier had ze echt nog niet!) naar onze prinses.
Boven werd ik verwelkomd met een flauwe glimlach. De operatie was vlot verlopen, geen adem-of hartstilstanden, geen andere vreemde toestanden. Alleen bleek haar saturatie nogal aan de lage kant telkens ze in slaap begon te vallen. Nu krijgt ze dus extra zuurstof wanneer ze slaapt, hopelijk herstelt zich dit de komende dagen. Plots merkte ze ook dat haar rechter been niet meer kon bewegen. De chirurg werd er snel bij gehaald, maar hij had geen verklaring. Het vermoeden is dat ze door op haar zij te liggen, er een zenuw afgeklemd zat. Waarschijnlijk is het inderdaad dit, want ze kan haar voet alweer bewegen. De komende dagen zou zich alles moeten herstellen.
Nu is het rusten en de pijn bestrijden en van kortbij alles opvolgen.
Ze doet het goed, die megaheld van ons…
Piep kom op meid.. goed herstellen nu.. hoop dat je been ondertussen alweer wakker geworden is
Dikke geneesknuffel
Komt goed. Phoe, wat zul jij in de stress gezeten hebben Ilse. Wat fijn dat de operatie rustig is verlopen! Hebben ze kunnen doen wat ze wilden? Ik hoor het wel! xxx
Oef, onze duimen hebben hard gewerkt vandaag. Blij dat het geholpen heeft. Hopelijk zie ik jullie snel terug. xxx
Dikke knuffel voor twee straffe madammen xxx
Een vlindertje vliegt naar je toe om je een spoedig herstel te wensen en hopelijk wordt het dan een prettig eindejaar
een dikke knuffel van je meter