Gisteravond is Elselien om half 9 al gaan slapen.  Ze was doodop door de korte nacht die ze gehad had en het drukke programma overdag met de kine, de ergotherapeut en de psychologe.  Ze werd weer helemaal geïnstalleerd, maar deze keer moest er ook nog een monitor bevestigd worden.  Ze wilden kijken of ze eventueel zonder extra zuurstof kan wanneer ze beademd wordt.  Ze lag heel snel in slaap en ik was ontzettend opgelucht dat het nu wel leek te lukken.  Maar helaas, na een kleine twee uur waren de slijmen er weer.  Toch zette ze dapper door en probeerde ze een tweede maal om te slapen met het masker.  Jammer genoeg kwamen de slijmen ook nu weer na een kleine twee uur, en om half drie en om 4 uur.  Toen hebben we het opgegeven.  Het hele toestel werd afgezet en ze mocht de rest van de nacht gewoon doorslapen.

Nu is ze dus al wakker, maar nog steeds moe.  Ik ben benieuwd hoe ze het slijmprobleem gaan oplossen, want op deze manier zitten we hier nog heel lang vrees ik.