een heel zware dag

Het is een moeilijke dag geweest.  Toen ik deze ochtend rond half 5 wakker werd, durfde ik niet naar IZ te bellen.  Ik was bang om iets fout te horen.  Vanaf  9 uur mogen de ouders en de broers en zussen al binnen.  Peter stond me al op te wachten samen met Thomas.  Jammer genoeg mochten we niet onmiddellijk binnen en na even wachten werd duidelijk waarom.  Elselien was heel onstabiel geworden.  Zij had enorme bloeddrukschommelingen.  Het ging heel snel van enorm laag tot heel hoog.  De artsen stonden nu voor de uitdaging om uit te zoeken hoe dit kwam, wat dit was echt niet goed.  Het gevaar bestond dat haar hart het weer zou laten afweten.  In de voormiddag is de cardioloog nog langs geweest.  Gelukkig kon die ons al gerust stellen.  Nadien is er een CT-scan gemaakt.  We zijn met een héél klein hartje terug gegaan naar IZ na afloop van de scan.  We wisten dat de kans er in zat dat er iets ernstig mis was in de hersenen.  Toen we weer maar eens naar het bureautje mochten komen voor een gesprek gierden de zenuwen door mijn lijf.  De arts kwam af met thee, koffie en koekjes en …  met een brede glimlach.  De scan had uitgewezen dat er in de hersenen niets zwaar problematisch aan de hand was.  De schommelingen kwamen van ergens anders.  Ze vermoedden toen dat de oorzaak wel eens een niet supernauwkeurige pomp zou kunnen zijn.  De adrenaline wordt heel langzaam continu toegediend in heel precieze hoeveelheden.  Wanneer de pomp af en toe eens een fractie van een seconde hapert, kan dit voldoende zijn om de problemen te veroorzaken.  De pomp is dan voorzichtig gewisseld (de wissel duurde ook zowat een uur) en langzaam aan verdwenen ook de enorme schommelingen.

Jammer genoeg stak er dan al een volgend probleem de kop op.  Door het vele vocht van de voorbije dagen, kreeg Elselien het moeilijk om dit te verwerken.  Dat vocht moet ergens naartoe en het was zich al aan het verzamelen in en rond de longen, maar vooral ook in de buikholte.  Om ergere problemen te voorkomen, is dan besloten om nog een drain te plaatsen in de buikholte.  Dit heeft ook nog een uur of twee geduurd, maar het resultaat was spectaculair.  Haar dikke gezwollen buik is weer helemaal weg.  De drain blijft nu zitten om de rest nog af te voeren.

Op dit moment kunnen we weer voorzichtig zeggen dat na een heel kritieke dag de toestand weer veranderd is naar een kritieke maar stabiele toestand.  De arts is hoopvol de nacht ingegaan en daar trekken wij ons ook aan op.  Morgen gaan ze stilletjes aan Elselien weer beginnen opwarmen.  Het zal een dag of vier duren voor ze weer helemaal op temperatuur is.  Dan zullen we nog meer zien.  Afwachten dus maar weer en heel voorzichtig hopen…

16 gedachten over “een heel zware dag”

  1. Elia heeft daarnet een kaarsje aangestoken voor jullie flinke dappere meid. Dikke knuffel voor jullie alle vijf!!

  2. Amai, wat een strijd moet Elselien haar lichaam leveren! Wat een spanningen moeten jullie beleven. Dit moet onnoemelijk zwaar zijn. In gedachten bij jullie…de kaars brandt. Sterkte. Ik stuur al mijn positieve gedachten in golven naar Elselien!

  3. Hallo,
    De kaarsjes blijven branden en de duimen zijn nog lang niet moe.
    Wij kunnen ons zo inleven in jullie angsten, verdriet, pijn,…. Je weet wel waarom. Maar blijf hopen. Heel wat mensen denken aan jullie en aan jullie lieve meid.
    Veel liefs,
    Katrien

  4. Ik heb deze morgen voor de mis speciaal voor Elselien een kaarsje doen branden.
    Veel sterkte!

  5. Lieve Elselien,
    Lieve mama, papa, Hanne, Thomas en Annelies,

    Weet dat ook hier onze duimen heel hoog staan! In de klas wordt er nog vaak over jou/jullie gesproken.

    Onze bewondering is onbeschrijfelijk.

    Liefs,
    Antigone, Niels, Ona en Lars

  6. Goed te horen dat er in de hersenen niet te veel mis is, joepie !
    Ik blijf hier duimen, dat het nu een beetje bergop gaat, kaarsjes branden etc..
    Veel sterkte nog en een dikke vette kus voor Elselien X

  7. Ik heb al heel veel aan jullie gedacht. Ik denk ook soms terug aan de foto die ik van Elselien maakte bij de Kruisoplegging vorig jaar in de kerk. Ik ga vanavond voor het slapengaan zeker voor Elselien en jullie allen bidden. Ik ben in gedachten bij jullie.

  8. Lieve Ilse en Peter
    Lieve allemaal

    Via Hilde Van Eetveldes facebook kwam er een bericht binnen. Ik schrok… Na heel de blog te hebben gelezen wordt me maar duidelijk wat er echt leeft.
    Onmacht voel ik omdat zelfs tot ‘naar Tokio stappen’ jullie nu niet kan helpen, onmacht om goede woorden te vinden. Mijn woorden spiegelen maar een beetje zoals die van al de anderen hoe graag we Elselien en jullie hierdoor willen helpen.
    Goed dat jullie nu warm omringd worden in het ziekenhuis. En ik stuur alle positieve energie naar jullie. Alle sprankeltjes hoop hebben geneeskracht. Ik bid voor Elselien, voor jullie allemaal. Mijn duimen omhoog! Heel veel sterkte en heel veel liefs. Karin

  9. Ilse, wat erg dat het zo zwaar is voor Elselien en hierdoor voor jullie ook…. We volgen je nieuws en hopen mee op steeds beter de komende dagen…..

  10. Beste Peter en Ilse,
    We proberen hier vanuit Londen de toestand op te volgen. Wij hebben net het relaas gelezen van de voorbije twee dagen. We worden er stil van en bewonderen jullie vechtlust. We denken aan jullie en zullen een dikke kaars branden op de goede afloop.
    groeten en een dikke knuffel van Dirk en Sabine

  11. Ilse, weet dat ook wij in deze zware tijden aan jullie denken.
    We blijven geloven in de best mogelijke genezing voor Elselien,
    jullie dappere vechtertje.
    Tante Agnes en nonkel Harry

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *