Verslagen

Ik zou willen boos zijn, roepen, mij afreageren, maar voel me alleen maar triest en verslagen. Gisteren had onze prinses het ’s avonds al wat moeilijker. Uit het niets kreeg ze plots koorts en zakte het zuurstofgehalte in haar bloed. Haar temperatuur raakte onder controle met paracetamol en gedurende de nacht kreeg ze weer extra zuurstof. Deze ochtend werd ze min of meer, afgezien van de pijn in haar been,  goed wakker. Na de middag begon ze echter steeds in slaap te vallen. En te drinken, twee busjes appelsap, een volle drinkbus, een half blikje cola, het ging er vlot in terwijl ze op andere dagen hooguit twee deciliter drinkt. Tegen zes uur begon het bibberen. Ze had het koud, al klappertandend vroeg ze een extra dekentje. En nog eentje. Haar temperatuur werd gemeten en was te hoog en werd steeds nog hoger. Ze is gestrand op meer dan negenendertig graden. De paracetamol is ingelopen, de bloed-en urinemonsters zijn naar het labo vertrokken, antibiotica wordt opnieuw opgestart. Maar naar huis gaan, daar wordt nu even niet meer over gesproken.

5 gedachten over “Verslagen”

  1. Wat een roetsjbaan is dat toch in haar lijfje en in jullie leven 😢 waar blijft dat toverstafje, waar blijft de hulp gevraagd door al onze gebeden?
    🍀

  2. Het ging zo goed, er was hoop, dit moet ontzettend hard aankomen. Veel sterkte om deze tegenslag te verwerken en ergens nog moed te vinden! We duimen voor je held xx

Laat een antwoord achter aan Annick Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *