Categorie archieven: vaderdag

vaderdag

11224648_10204725506073836_8406192947819704264_o

18 jaar geleden vierden we voor het eert vaderdag.   Eerst met 1 dochter, twee jaar later kwam er een zoon bij.  Even later was dochter drie daar en als geschenk kregen we er drie jaar later onze kleine muis nog bij.  Vier schatten van kinderen die vandaag hun vake in de bloemetjes hebben gezet.  Jammer genoeg hebben we het niet samen kunnen vieren.  Daar staken de examens een stokje voor.  Peter heeft zijn dag dus in stukjes gehakt.  Eerst werd hij in de watten gelegd door de drie grootsten thuis en nadien mocht Elselien haar cadeautjes afgeven.  Dank zij een lief vriendinnetje en een schat van een juf zijn de geschenkjes hier op tijd geraakt.  Onze meid was zo blij dat ze ook haar pakje kon afgeven.    We hopen wel dat we volgend jaar nog eens allemaal samen zullen zijn op vaderdag.  Ook vorig jaar is het immers niet gelukt.  Een jaar geleden waren we immers heel erg op de sukkel met de darmsonde en waren er ook heel wat ziekenhuisopnames.  En net als nu, lag ze ook toen met vaderdag in het ziekenhuis.

Lieve vake van onze kinderen, ik ben heel blij met jou naast mijn zij.  Je bent een prachtvake uit de duizend.

gewoon

Elselien is het hier alweer goed gewoon.   De verpleegsters heeft ze reeds rond haar vinger gewonden.  Gisteravond vroeg verpleegster Sara of ze ons nog ergens mee kon helpen en ik gaf aan dat een banana split wel zou smaken.  Daar kon ze echter jammer genoeg niet voor zorgen.  Elselien wou graag vers geperst sinaasappelsap.  En ongelooflijk maar waar, toevallig hadden de verpleegsters die namiddag (het is hier heel rustig!) sinaasappels geperst en er was nog wat over.  Onze juffrouw kreeg dus haar vers sinaasappelsap.

Ze is ook naar de speelzaal mogen gaan.  Doordat die nu helemaal vernieuwd is, is er veel plaats en kan je ook met een bed binnen zonder de anderen te blokkeren.  Ze genoot er van.  Dat ze naderhand doodmoe was, nemen we er heel graag bij.

Het was hier gisteren ook héél warm.  Iris de psychologe stelde aan Elselien voor om spuitjes te vragen aan de verpleegsters, dan kon ze iedereen nat spuiten.  Natuurlijk kreeg ze van Sara haar spuitjes.  We hebben het hier geweten.  Het water hing tegen de muren en het raam.  Er was uiteindelijk een heel watergevecht aan de gang.

Vandaag was het een stuk rustiger.  (en gelukkig ook niet zo heet)  Het is duidelijk weekend.  Natuurlijk kreeg ze nog steeds haar kine en mocht (of liever moest) ze ook in haar stoel gaan zitten.   Het zitten op zich ging al iets beter dan de twee voorbije dagen, maar het verplaatsen van bed naar stoel en terug blijft toch wel heel pijnlijk.   Hopelijk betert dit snel.  Ze heeft immers enorm veel schrik nu om in haar stoel te moeten.

Morgen is het vaderdag.  Elselien zal het vieren en Peter ook.  Het zal een vaderdag zijn die we nooit meer zullen vergeten.