Categorie archieven: school

school

De laatste keer

5 reacties

Vandaag was het dan zover.  De laatste keer de lange rit naar Kwatrecht, de laatste keer de speelplaats oversteken, de laatste keer op de lift staan wachten, de laatste keer door de lange gang naar het klaslokaal, de laatste keer oudercontact op deze school.  De laatste schooldag op Sint-Lodewijk.  Onze held bracht er zes jaar van haar leven door, het waren ook de meest bewogen jaren uit haar jonge leven, jaren waarin ze nieuwe vrienden maakte, jaren waarin ze openbloeide tot een prachtige meid, maar het waren ook jaren met verdriet en pijn, met vechtlust en toch doorzetting, met angst en eenzaamheid.

Ze verliet de school met een prachtig rapport.  Ook al heeft ze nog steeds geen getuigschrift lager onderwijs, toch liet ze zien dat ze op intellectueel vlak zeker niet mag onderschat worden.

Vandaag was het het einde van een tijdperk, deze vakantie zal de start zijn van een nieuwe periode.  Wat de komende jaren zullen brengen, is nog koffiedik kijken, maar onze prinses kennende, zal ze ook nu weer alles geven en met haar aanstekelijke charme iedereen voor zich winnen.

examen, school, vakantie

Examens

3 reacties

Ook voor onze held nadert de paasvakantie en net zoals bij heel veel andere middelbare schoolleerlingen, had ze ook examens.  Maandag maakte ze tijdens de twee uurtjes TOAH het examen Nederlands, vandaag was wiskunde aan de beurt.  Ze heeft er op gezwoegd en is trots dat ze het maakte maar vooral ook heel blij dat het achter de rug is.  Studeren voor een examen in combinatie met ziekenhuisbezoekjes en revalidatie is immers niet steeds gemakkelijk.

Nu kan ze genieten van een welverdiende vakantie.  Ze heeft een paar leuke uitstappen op het programma staan waar ze al heel hard naar uitkijkt.

Buitengewoon onderwijs, school

Ze doet het

12 reacties

We hebben getwijfeld, er over gepraat, de voor en tegens afgewogen, nog meer getwijfeld en dan toch de knoop door gehakt.

Zes jaar geleden hebben we net hetzelfde gedaan.  Voor onze dochter leek een overstap naar het buitengewoon onderwijs type 4, speciaal voor buitengewone kinderen met een motorische beperking, het beste wat we konden doen.  We hebben van die overstap geen moment spijt gehad.  Onze prinses heeft genoten van een fijne schooltijd en voelde zich daar enorm goed in haar vel.  Alle therapiën gebeurden op school, ze bleef zelfs een tijdje slapen in het MFC, maakte plezier in de leefgroep en kreeg er haar eerste liefje.  Ook het kamp en de zeeklassen waren hoogtepunten.

In die zes jaar is echter heel veel gebeurd.  Ze mistte het einde van haar lagere schooltijd, ze startte niet mee met haar klasgenootjes in het eerste middelbaar.  Ze kon niet meer naar het MFC, ging nooit mee op uitstap met de klas.  Het kon niet, niet meer,… In de plaats kwam bednet, revalidatie, ziekenhuizen en de TOAH-juf.  Onze dochter houdt nochtans zoveel van school, ze heeft nood aan leeftijdsgenootjes rondom haar. Kortom, ze wil ook weer graag naar school kunnen en als je eerst een uurtje in de auto moet voor je in de klas zit, ben je vaak te moe om de les mee te volgen.

We zijn dus op zoek gegaan, ik luisterde en zocht, we wogen af, we twijfelden, ik ging op een eerste verkennend gesprek.  Het was immers niet niets wat ik kwam vragen.  Een ernstig chronisch ziek kind dat dan ook nog eens in een rolstoel zit.  Ik was ongerust en zenuwachtig, maar dit bleek voor niets nodig te zijn.  Na dat eerste gesprek kon ik opgelucht naar huis rijden.  De school was enthousiast, ze wilden er helemaal voor gaan.  Nu mocht de dochter de uiteindelijke beslissing nemen.  Als zij het niet zou zien zitten, gingen we er niet mee verder.  Een week geleden trokken we dan samen naar de opendeurdag. Ook toen werd ze met open armen ontvangen.  We hebben ze dus aangemeld.

Volgend schooljaar maakt onze held de overstap van type 4  OV4  2BVL de overstap naar een school op drie minuten rijden van ons nieuwe huis waar ze 2 Sociaal Technische Vorming zal volgen.

Het is een enorme stap maar de moeite waard om hem te zetten.  En onze prinses? Die kijkt er naar uit…

 

examen, school, ziekenhuis

doorzetter

5 reacties

Onze held doet het maar weer.  Ze houdt van school en vindt leren echt leuk, zelfs als ze zich wat minder voelt.  De laatste weken haakte ze echter volledig af.  Ze was te zwak en te moe om zich te kunnen concentreren.  Stilletjes aan begint ze echter weer wat op te kikkeren en is ook het enthousiasme voor school terug.  Zo wou ze heel graag de examens mee doen.  Nederlands en wiskunde behoren tot haar lievelingsvakken en samen met de juf van het ziekenhuis zochten we een oplossing.  We splitsten de examens in twee en elk deel wordt dan nog eens opgedeeld en zo kan de dochter de vragen oplossen wanneer ze zich goed genoeg voelt.  Wiskunde is klaar en ze maakte ook al een klein deeltje van Nederlands.

Eigenlijk is de veerkracht van ernstig zieke kinderen toch wel enorm.  Nog maar een week geleden was onze prinses zo zwak en nu maakt ze eventjes tussendoor twee examens.

Onze grote kleine held verdient een pluim!

school

Frans

2 reacties

De dochter heeft op school ook het vak Frans.  Heel wat kinderen vinden dit niet leuk, maar zij houdt wel van deze taal.  Toch merkten wij de voorbije weken dat het allemaal heel moeizaam ging.   Verwonderlijk is dit natuurlijk niet.  In de lagere school heeft ze het laatste schooljaar gemist door haar ziek zijn en dus kwam er ook van Frans niet veel terecht.  Vorig schooljaar kon ze nog steeds niet naar school en Frans was toen niet haar en onze prioriteit.  Dit schooljaar proberen we de schoolse draad weer op te nemen.  Ze startte heel enthousiast, maar al snel werd duidelijk dat in een tweede jaar starten zonder een basiskennis bijna niet mogelijk is.  Vandaag had ik dus een gesprekje met de leerkracht Frans.  Vanaf volgende week zet onze held een stapje terug.  Ze zal eerst de leerstof van het eerste jaar verwerken en dan kan ze volgend jaar het tweede jaar doen.  Hopelijk vindt ze zo het plezier in vreemde talen leren terug.

 

bednet, huis, papieren, school

bednet en co

2 reacties

Het was een bewogen week.  Na mijn blog over de school en bednet van maandag waren we benieuwd wat dinsdag zou geven.  Gelukkig kregen we die dag wel beeld.  Ik zag hier een heel blije dochter die enthousiast mee deed met de klas.  Jammer genoeg was er toch één minpuntje.  Door problemen met het geluid werden er steeds stukjes van de les gemist.  Een les Frans of handel is echt niet gemakkellijk te volgen op die manier.  Blijkbaar is ze echter niet de enige met dit probleem.  Maandag start ze zonder bednet.  We moeten wachten tot de geluidsproblemen opgelost zijn anders zorgt het lesgeven en les volgen voor te veel frustraties.

20160914_192943

In ons nieuwe huis wordt ondertussen stevig doorgewerkt.  Woensdag gingen we dan ook even langs om te kijken.  Het ziet er indrukwekkend uit.  Terug richting Buggenhout liet onze grote grote auto het echter afweten.  De echtgenoot kon hem nog net tot op de parkeerstrook rijden.  Opa bracht mij naar huis terwijl de wederhelft op de pechdienst wachtte.  Hopelijk valt de rekening voor de herstellingskosten een beetje mee want toen we hem vrijdag weer mochten ophalen, bleken er ook kosten te zijn aan de kleine grote auto.

20160915_094253

Donderdag moesten we nog maar eens even slikken.  In de brievenbus zat een hele dikke envelop van het ziekenhuis.  Ik vroeg me al af of er soms een verslag in zat, tot ik hem opende.  Maar liefst tien facturen belandden op de tafel en dit voor een totaal bedrag van meer dan 3000 euro.  Blijkbaar zijn ze op de facturatiedienst wakker geschoten en zijn ze nu alle rooming-in kosten aan het factureren tot twee jaar terug.  als je weet hoe vaak en hoe lang onze held in het ziekenhuis lag…  Gelukkig kennen we daar al een paar mensen in het ziekenhuis en zijn zij zich hier mee gaan moeien.  Hopelijk komt er een structurele oplossing uit de bus, want zo is zorgen voor je kind wel heel duur.  Als je weet welke zorg ik ook in het ziekenhuis zelf doe, zouden ze me beter betalen, vond een vriendin.

Vrijdag was gelukkig een rustige dag, behalve dan voor de jongste dochter.  Die moest eerst naar het revalidatiecentrum, dan was er bednet (met vaker geen dan wel geluid welliswaar) en in de namiddag kwam de juf nog langs om een paar uurtjes les te geven.  Aangezien onze drie grote toch niet thuis waren en het onze beurt was om het depot van de voedselteams open te houden, mocht ze nog eens gaan genieten van een hamburger in de mac Donalds.

Nu is het weer weekend.  Voor de oudste dochter zijn dit de laatste vakantiedagen voor ze weer start.  De zoon heeft nog een weekje.  De zomer is nu echt bijna gedaan.

bednet, school

teleurgesteld

4 reacties

De jongste dochter is heel leergierig.  Ze vindt het super om les te krijgen en gaat echt graag naar school.  Ze is hier thuis eigenlijk de meest voorbeeldige leerling.  Zelfs toen ze in het ziekenhuis lag, maakte ze examens mee en wanneer ze zit te wachten op bednet, start ze zelf al met haar oefeningen.

Nu is ze echter zwaar teleurgesteld en verdrietig.  We zijn vandaag 12 september en nog steeds is de school niet klaar om bednet op te starten.  Op 2 september maakte ik afspraken met de klastitularis, de zesde zat de dochter klaar.  Na een half uur belde ik de school en het zou in orde komen.  We zagen die dag geen bednet in de klas.  Op woensdag ging onze held zelf naar school en had ik weer een overleg, deze keer met de graadcoördinator.  Afspraken werden weer gemaakt, mijn telefoonnummer werd nog eens doorgegeven.  Donderdag zat ze weer tevergeefs te wachten, net zoals vrijdag.  Die namiddag kwam de TOAH- leerkracht aan huis.  Zij ging het nog eens doorgeven dat er eentje er naar uitkeek om te kunnen starten.  Zondagavond kreeg ik een berichtje van de klastitularis dat ze alles nig eens had doorgegeven en deze ochtend… niets…

Hoe hou je een kind gemotiveerd?  Hoe zorg je er voor dat ze niet afhaken?  Niet op deze manier in elk geval.

examen, school

de M van…

3 reacties

Het M-decreet.  Er is al veel over gezegd en geschreven.  Er staan goede dingen in, maar ook minder goede.  Maar bovenal is dit M-decreet ontworpen om zoveel mogelijk kinderen in het gewoon onderwijs te krijgen.  En daar knelt nu net het schoentje.  Sommige kinderen die toch in het buitengewoon onderwijs zitten, hebben nu dank zij dat decreet een probleem en onze dochter is er samen met een vriendinnetje een voorbeeld van.  De beide meisjes zijn zwaar ziek maar wel normaal begaafd.  Ze zitten samen in een klas van het type 4 en volgen opleidingsvorm 4.  Door hun ziek zijn kunnen ze niet anders dan de b-stroom volgen.  Door hun ziek zijn kunnen ze ook geen volledig programma volgen.  In het gewone onderwijs kan er op zo een moment beslist worden om een aangepast programma te volgen.  Enkel de hoofdvakken is een mogelijkheid, heb je leerstoornissen dan bestaan er compenserende en dispenserende maatregelen zonder dat dit gevolgen heeft voor je resultaten en getuigschrift of diploma.  Dit is niet zo in het buitengewoon onderwijs ook al hebben deze kinderen hetzelfde leerprogramma en dezelfde leerdoelen als in het gewone onderwijs.  Deze kinderen moeten zich door hun handicap dus dubbel bewijzen.  Onze dochter heeft nu dus ook een probleem.  Door haar vele ziekenhuisopnames, het ziek zijn, de revalidatie  en alle bijkomende zorgen kan ze niet doen zoals de rest.  Ze maakte schitterende examens en bewees dat ze dus zeker de capaciteiten heeft, maar toch kan ze geen a-attest krijgen.  We weten nu al dat de kans dat ze na volgend schooljaar naar haar derde jaar kan heel klein zal zijn.  Ze kan niet alles volgen.  Dat is veel te veel.  Twee meisjes uit één klas worden dus afgerekend door regeltjes die bedisseld werden door mensen die vergeten dat er ook speciale kinderen zijn.  Regels verdienen uitzonderingen, maar jammer genoeg zijn ze die nu helemaal vergeten.

Het buitengewoon onderwijs is er op gericht om elk kind zijn talenten te laten ontplooien.  Hier kan onderwijs op maat gegeven worden.  Kinderen worden begeleid in hun kunnen.  Alleen jammer dat je in OV4 strop zit ondanks de ongelooflijke inzet en steun van de leerkrachten.

Voor ons staat het M-decreet niet voor gelijke kansen.  Integendeel, het hele M-decreet verkleint net de kansen van onze held.

Er staan goede dingen in dat decreet, maar er is nog veel werk aan de winkel…

bednet, examen, school

studeren

3 reacties

Elselien startte dit jaar in het eerste middelbaar.  Ondanks het feit dat ze een heel schooljaar afwezig is geweest en ze heel wat tijd doorbracht in het ziekenhuis, probeerde ze wel zoveel mogelijk lessen mee te volgen.  De eerste maanden deed ze dit via de ziekenhuisschool van het UZ Gent, vanaf januari kwam er meer en meer bednet en vanaf april kwam juf Liesbeth vier uurtjes per week les geven.  Dank zij al deze zaken kon de dochter ook mee doen met het examen.  Dit was trouwens nog even spannend want dinsdag leek er een nieuwe urineweginfectie op te spelen.  Gelukkig was het woensdag weer wat beter en zonder leren vulde onze held het examen wiskunde in.  Nadien kon er gelukkig weer gerust worden voor ze naar het revalidatiecentrum moest.  Het examen Nederlands van vandaag gebeurde dus ook zonder te studeren, maar het zag er goed uit.  Morgen komt er nog een grote toets Frans.  Ook dit heeft ze niet kunnen oefenen.  We zullen wel zien.

Wanneer ik zie hoe vlot ze de leerstof verwerkt, knaagt er toch iets bij mij.  De dochter zit nu in 1b, vorig jaar hebben we getwijfeld tussen 1b en 1a.  De operatie en alle problemen nadien namen ons de beslissing uit handen.  1a was geen optie.  Dit zou veel te zwaar zijn in combinatie met haar herstel.  Ondertussen is ons duidelijk dat ze geen keuze heeft.  Niet haar handicap maar haar ziek zijn beperkt haar in haar schoolse vaardigheden.  We hadden het graag anders gezien, maar moeten ons er bij neerleggen.

Ook volgend jaar start Elselien met bednet en thuisonderwijs.  We hopen dat we het terug naar school gaan langzaam aan weer zullen kunnen opbouwen.

Nu staat er hier boven de huizen een prachtige regenboog.  Het is een boog van hoop die het nu verbindt met wat komen moet en die ons laat weten dat er na regen toch steeds weer opklaringen komen.

20160623_211239

school, ziekenhuis

rust(ig)

1 reactie

Rust en rustig, twee woorden die op elkaar lijken en vaak ook wat met elkaar te maken hebben.  De dochter heeft nog heel wat rust nodig en daardoor houden we het hier nog wat rustig.  Ook ik kan genieten van rust.  Na heel wat zware en onderbroken nachten is een middagdutje steeds welkom.

Gelukkig zijn we ondertussen echt wel op de goede weg.  De uroloog was heel tevreden met de evolutie.  De volgende keer dat de sonde gewisseld wordt, zal de dochter wel op voorhand antibiotica moeten nemen om er voor te zorgen dat we niet hetzelfde mee maken.

De kinesist was iets minder tevreden.  De hoest van onze prinses klinkt allesbehalve prinsesselijk.  Dit blijft dus een aandachtspuntje.

Dit weekend zijn we ook terug gestart met iets meer schoolse zaken.  Zo maakte Elselien vandaag nog een toets Nederlands en werkte ze nog wat wiskundeoefeningen af.  Nog 2 weken en ze heeft weer examens.  De voorbereiding is weer niet optimaal, maar we maken er het beste van.

Morgen bespreek ik met de artsen eens wanneer ze denken dat we weer richting Dendermonde kunnen.  We kijken er naar uit.