Een klein lichtpuntje, zo zien wij het in elk geval.  De misselijkheid is eindelijk weer wat minder, daardoor voelt ze zich al heel wat beter.  Ze krijgt voor die misselijkheid ook veel straffere medicatie dan vroeger.  Jammer dat we die thuis ook niet kunnen geven.  Deze medicatie mag enkel in het ziekenhuis toegediend worden.

De diarree is jammer genoeg nog steeds heel hevig.   De voorraad verzorgingsmateriaal van de afdeling was zo goed als op dank zij onze dochter die alles er in een ontstellend tempo door heeft gejaagd.  De artsen hopen dat tegen morgen de stoelgang zich weer hersteld want de elektrolytenhuishouding van de dochter ligt op apegaaien.  Zowel het kalium als het natrium is al extra aangevuld.  Straks is er een nieuwe bloedcontrole.  Het blijft dus spannend.

Ondertussen heeft onze snotneus ook letterlijk een snotneus.  De zakdoekjes vliegen er hier door.  De afvalberg is vandaag zeker niet kleiner geworden.  Ook haar hoest wordt erger.  Van een droge kuchhoest is hij geëvolueerd naar een vette slijmhoest.  De longen zijn nog steeds proper, dus dat proberen we zo te houden.

Vorige week zijn we nogal hals-over-kop vertrokken naar het ziekenhuis.  Het gevolg was dat het haar van onze prinses zo stilletjes aan wel eens een wasbeurt kon gebruiken.  Vake zijn hulp werd dus ingeroepen en nu ziet de jonge dame er tenminste weer toonbaar uit.   Daarnaast was er ook tijd voor een spelletje boggle (waarin vake ons beiden flink heeft afgedroogd, ik zal het maar op de vermoeidheid steken zeker? )  en onze held zag het zelfs zitten om met de rolstoel de echtgenoot te gaan uitzwaaien.

Hopelijk hebben we nu eindelijk eens een rustigere nacht.  We zijn er zo stilletjes aan allemaal wel aan toe.

Weer een dag verder en op dit moment zien we nog niet veel beterschap.  Integendeel zelfs.  De hele voorbije nacht en ook doorheen de dag voelde de dochter zich ontzettend slecht.  Voortdurend moest ze braken en ook de diarree zorgde voor problemen.  Het was zo erg dat er ’s middags zelfs extra vocht opgestart werd omdat uit de bloedwaarden bleek dat ze begon uit te drogen.   De antibiotica heeft misselijkheid als bijwerking dus dat komt er nog boven op.  Daarnaast steekt ook een lelijke hoest de kop op.  Het is hier dus alle hens aan dek.

Deze ochtend stond er ook nog een onderzoek op het programma.  Vorige week was ze al een eerste keer bij de neus-keel-oorarts en vandaag had ze daar een controle van haar evenwicht.  Jammer genoeg word je van dit onderzoek ook misselijk en duizelig, maar de uitslag was gelukkig gerustellend.  Wat dan de oorzaak is van haar duizeligheid weten ze nog niet zeker.  Het blijft een zoektocht naar oorzaken en oplossingen.

Dit weekend zijn we nog hier.  Hopelijk is ze er tegen maandag weer wat boven op.  Een dochter die zelfs geen interesse heeft in televisie of speelzaal zijn we echt niet gewoon.  Gelukkig konden opa en oma toch nog een lachje op haar gezicht toveren.