Categorie archieven: geluk

Vakantie

Hij is terug! Bijna twee weken was het muisstil op de blog. Na een paar technische problemen verdween hij plots, maar na een paar kwade telefoons van de echtgenoot was hij even plots weer te vinden.  Er gebeurde nochtans veel de voorbije dagen.

Na ons ellenlange verblijf in het uz werden we op maandag verwacht in ons geliefde Villa Rozerood. Daar genoten we onder een strakblauwe hemel en met nog net doenbare temperaturen in de tuin (met dank aan het bos naast de deur) van onze vakantie. We vulden de dagen met spelletjes spelen, niks doen, wandelen op het strand, shoppen in Nieuwpoort en naar de film gaan.  De week vloog om en de voorbije maandag kwamen we thuis in een huis waar de werkmannen onder een loden zon de gevel aan het afwerken waren. Sinds gisteren is hij helemaal klaar. De stellingen zijn eindelijk weg en zelfs de voordeur is weer bruikbaar. En het mag gezegd: het ziet er goed uit.

Dinsdag reden we dan ook nog even naar het ziekenhuis. Dochterlief moest nog een portie ijzer in haar aderen krijgen en gelukkig verliep dit zonder complicaties.  Ook de gastro-enteroloog sprong even binnen en vond dat we met de voeding goed bezig waren. Als ik hem af en toe eens een mailtje stuur met een update is hij tevreden. Na een paar uur sudderen op dageenheid waren we blij dat we, nadat we over de loeihete parking sloften, in een relatief koele auto mochten stappen.

Onze prinses doet het trouwens vrij goed. Zolang ze amper vetten krijgt, lijkt de tpn aan te slaan. Hopelijk zijn we nu weer voor maanden op de goede weg.

Opstekers

Een lief woord

Twee zakken zelfgebakken wafeltjes

Een hele stapel vers leesvoer

Een leuk telefoongesprek

Een arts die tijd maakte

Onverwacht bezoek

Een mooie tekening van een kleuter fan

Geen koorts

Een uitstap naar Villa Samson

Een blije dochter

En een nog blijere mama.

Gisteren was het een absolute flopdag, vandaag kwam de zon alweer wat piepen en vinden we langzaam ons optimisme terug.  Met een beetje geluk mogen we dit weekend weer een nachtje thuis slapen. Hopelijk gaat het nu alleen nog maar beter…

 

Retourtje Brussel

Gisteren stond er op de kalender een afspraak bij de longarts voor onze held. Tegen vier uur werden we daar verwacht. Nu logeert daar toevallig ook een supermama met haar kleine kadee, dus gingen we dit even combineren. Donderdagavond bleek dat we nog wat meer gingen moeten puzzelen. Het was lang geleden, maar het aanprikken van de poort lukte langs geen kanten. Gelukkig zijn we op dageenheid steeds welkom.  Het plan was om tegen half twee te laten prikken, nadien op bezoek gaan en om vier uur naar de dokter, maar plannen maken is één ding, ze uitvoeren…

Rond half twaalf kreeg ik telefoon van de dokter. De afspraak hoefde voor haar niet echt, eigenlijk zou ze toch niets kunnen doen en ze wou ons de rit besparen zodat we konden genieten van het mooie weer. (Zij was natuurlijk onwetend over die extra plannen)  In de plaats daarvan had ze liever nog eens een opname op de slaapeenheid volgende week. Het was iets met opvolgen beademing en maskers en zo…

Naar Jette moesten we toch, het prikken kon niet wachten en het bezoekje overslaan, kon al helemaal niet. Ook al horen we mekaar elke dag, toch hadden we nog veel te vertellen (vriendinnen, weet je wel)  De prik ging vlot, we konden dus op zoek naar kleine kadee en supermama. Maar…. op het moment dat mijn bericht met de vraag om de deur te openen, vertrekt, komt er bij mij ook een berichtje binnen. We hebben mekaar precies drie minuten gezien en gesproken, net lang genoeg om wat cake (door dochterlief met een beetje hulp zelf gebakken) door te geven en ze veel succes te wensen. Kleine kadee zijn infuusje was gesneuveld en het herprikken lukte van geen kanten, dus stond er plots een uitje naar het operatiekwartier op de planning en waren wij heel snel thuis.

Ons volle dagje uz was nu een blitzbezoekje geworden. Daardoor reden we dan nog maar eens naar de ikea. Ons huis begint zo stilletjes aan in orde te komen, maar hier en daar ontbrak nog een kast en zoonlief had nu ook wel een nieuw bed, maar ikzelf was wel even de maat van dat ding vergeten. We zorgden dan ook maar voor gepaste onderlakens.

De dag sloten we af met een familiemoment in de zetel met veel gelach en grapjes. Een avond om te genieten van mijn fantastische kinderen en lieve echtgenoot.

 

Wit

De hemel was helderblauw en de zon schitterde boven een spierwitte wereld. Op het strand en de dijk wandelden groepjes stevig ingepakte mensen.

En wij, we lachten, zongen, gleden en genoten.

 

Kerstvakantie

Samen uren aan tafel blijven plakken, aanschuiven bij de buren, veel te lang babbelen en merken dat de tijd toch wel heel snel gaat, tientallen liedjes zo toonvast mogelijk proberen mee te zingen met een hoop andere zorgenkindjesouders, naar de film gaan en nog eens naar de film gaan en dan nog eens, uitwaaien in de storm en de winkel leeg kopen, genieten en niets doen, lachen, huilen, dromen en mijmeren, rummicub spelen en tot rust komen met yoga…

Hier kan het en hier mag het in Villa Rozerood. Deze kerstvakantie beleefden we al zoveel mooie momenten met zoveel fijne mensen.  Het leven is mooi…

 

Een idee

Kleine grote zus zou gisteren drie dagen als jobstudent naar Villa Rozerood gaan, maar net die ochtend hadden de twee grote dochters door vier wekkeralarmen door geslapen.  Bij het opzoeken van de treinuren was ze bovendien uit het oog verloren dat het zondagsdienst was.  Ze zou dus te laat komen.

Ik kon haar weg brengen, of Thomas, maar die moet studeren, of de echtgenoot…

Toen had die laatste een idee.  De jongste dochter voelde zich vrij goed, de twee oudsten trokken hun plan wel.  We trokken naar zee!  De ene dochter kleedde zich snel aan en maakte haar valies, de echtgenoot sprong onder de douche en onze held werd grondig ingesmeerd met zonnecrème.  Een voorraadje water en verzorgingsmateriaal werd klaar gelegd, de zitschaal wisselde van onderstel en weg waren we, klaar om te genieten van een paar uurtjes zee.

Genoten hebben we, een wandeling, een ijsje, een bezoekje aan de villa, lekker eten. En zelfs de terugrit naar huis verliep gelukkig veel vlotter dan de heenrit.

Plannen maken is hier heel moeilijk. Al talloze keren hebben we onze agenda moeten aanpassen of uitjes schrappen.  We genieten dus zoveel meer van de onverwachte dingen.

De echtgenoot had een topidee… !

200%

De voorbije tien dagen heeft onze held geleefd aan 200%.  Ze voelde zich goed, was amper misselijk en had weer meer energie.  Ze raakte de dag door zonder ochtendslaapjes en middagdutjes.  Ze kon zelfs twee maal samen met vriendinnen er op uit.  Het ene weekend trok ze naar K3, het andere weekend genoot ze van het Gala van de gouden K’s.  Tussen de vele ziekenhuisritten door volgde ze enthousiast bednet en bouwde ze verder aan gaar legohuizen.  Ze speelde uren gezelschapsspelletjes met de zussen en broers en profiteerde volop van de goede momenten.  We weten immers nooit hoe lang het zal duren.

Jammer genoeg kwam er gisteren een abrupt einde aan de mooie dagen.  Plots was de misselijkheid weer volop aanwezig en ook haar temperatuur vertoonde waarden die we liever niet zien.  Vandaag werden we op dageenheid verwacht en onze held is ook hier duidelijk niet OK.  Het nierbekken is steeds in de buurt en dat is jammer genoeg vaak genoeg nodig.

Hopelijk komt ze er weer snel boven op en kan ze opnieuw genieten van het leven zoals de voorbije twee weken.

Supermensen

De dochter heeft veel behandelende artsen, heel veel zelfs durf ik zeggen.  Daar zitten goede dokters bij, hele goede dokters en dokters buiten categorie die een gouden randje verdienen.  Het feit dat ze jou als ouder letterlijk een schouderklopje durven geven, je een knuffel geven als het minder gaat, je bevorderen tot de zus die ze altijd al zo graag wilden hebben, toont dat menselijkheid geen dode letter blijft bij hen.  Als je zonder aarzelen ze steeds mag mailen of bellen en ze je dan ook nog eens antwoorden op de vreemdste momenten zoals midden in de nacht of op een zondagochtend om negen uur, laat dit zien dat ze begaan zijn met hun patiëntjes.  Wanneer ze alles opzij schuiven om tijd te maken voor jouw prinses, zelfs als je geen afspraak hebt, dan ben je blij dat je het zo goed hebt getroffen.

We zijn blij met het team rondom onze dochter.  Het kan anders, we ondervonden het zelf jammer genoeg ook reeds en hoorden dit ook al van andere ouders.  Moeten vechten om gehoord te worden, aan je lot overgelaten worden, beslissingen die boven het hoofd van de ouders genomen worden, het gebeurt te vaak en het is nochtans zo belangrijk dat ouders mee betrokken worden.  Het is de enige manier om er samen te raken.

Als er dus artsen van de dochter zijn die dit lezen, steek de pluim maar op jullie hoed en doe zo voort!

zomer

 

20160822_205422We genieten in het kwadraat.  Na alle huisperikelen konden we maandag vertrekken naar ons geliefde Villa Rozerood.  We werden er weer met open armen ontvangen.  Ook het weer helpt een handje om ons een echt vakantiegevoel te geven.  De zon schijnt volop, maar dank zij het bos dat aan de tuin grenst, is het zalig om buiten te zitten.

20160823_171035

Onze held geniet van alle aandacht, kleine grote zus amuseert zich ongelooflijk, de echtgenoot vindt de rust zalig en ikzelf ben gewoon blij dat we hier zijn.  De zoon loopt hier trouwens ook rond als jobstudent.

20160823_191308

Een hele week rust.  Een hele week energie op doen.  Een hele week…

20160822_205159

 

heimwee

Wanneer ik hier door het raam kijk, denk ik terug aan de week op de boerderij.  Nu we terug volop in ons gewone leven zitten van ziekenhuizen en dokters krijg ik heimwee.  De wijde luchten en verre einders lieten je dromen van een onbekommerd leven.  En één week hebben we ook onbekommerd geleefd.  Het gaf ons die broodnodige adempauze.

20160725_184237

Dank je wel boer Ab en Annet.  Ik denk dat jullie nog niet half beseffen wat jullie uitnodiging voor ons gezin betekende.

20160729_133457